Για τον Αλέξη,,, ψύχραιμα!

Γράφω τα κείμενα του ιστολογίου μου προσπαθώντας να κοιτώ το θέμα μου σφαιρικά και ψύχραιμα. Αύτο δεν συνέβαινε πάντα. Για παράδειγμα το γεγονός που έγινε αφορμή για αρχίσω συστηματικά να μιλάω με τον εαυτό μου, και να έχω κοινό εσάς, μέσα σε τούτο το μπλογκ, το περιέγραψα χωρίς να αποφύγω τους συναισθηματισμούς. Γι’ αυτό σήμερα, ένα σχεδόν μήνα πριν την επέτειο της, άνανδρης, δολοφονίας του Αλέξη αποφάσισα να μιλήσω για αυτήν ακριβώς την ημέρα... Την 6^η Δεκέμβρη του 2010.

Χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών βλέπω ήδη την πρόθεση πολλών να καπηλευτούν τη μνήμη του, και να κάνουν τον Αλέξη αφορμή για νέες ταραχές και επεισόδια. Ήδη έχει αναπτυχθεί στο διαδίκτυο μια παραφιλολογία γύρω από την επικείμενη επέτειο που προαναγγέλει, ουσιαστικά, βίαιες δράσεις εναντίον αστυνομικών αλλά και γενικότερα. Η απόφαση, δε, να γίνει και η δίκη του δολοφόνου σε εκείνο το χρονικό διάστημα δυναμιτίζει και άλλο το κλίμα. Η αναστάτωση που μπορεί να προκαλέσει οποιαδήποτε απόφαση είναι ικανή να οδηγήσει σε χειρότερες καταστάσεις από την περυσινή. Τότε πια ο νέος που είδε ένα συνομήλικό του να χάνεται από ένα όργανο της εξουσίας, θα δει μια άλλη εξουσία να χαιδεύει τον αστυνομικό, αφού κάθε ποινή μπροστά σε μια δολοφονία είναι ποινή-χάδι. Η απογοήτευση της νέας γενιάς τότε θα είναι ακόμη μεγαλύτερη και πιο επώδυνη για τους βολεμένους αυτής της κοινωνίας.

Τα περί εξεγερμένης γενιάς των περσινών δελτίων ειδήσεων είναι κουβέντες για λαική κατανάλωση. Μια ιστορία που πιο πολύ σύγχυσε την ελληνική κοινωνία παρά κατέδειξε τα αίτια των περσινών ταραχών. Αυτή η δολοφονία από μόνη της δημιούργησε την αντίδραση που είδαμε όλοι στις οθόνες μας. Θα το καταλαβαίναμε καλύτερα αν κλείναμε τον ήχο στις τηλεοράσεις μας. Καμιά γενιά δεν εξεγέρθη και καμιά κοινωνία δεν άλλαξε. Ήταν η εκτόνωση του κόσμου για ένα ανήκουστο συμβάν. Και επειδή ακριβώς ήταν μια εκτόνωση καθ΄ όλα σεβαστή και δίκαιη, φέτος δεν πρέπει να επαναληφθεί. Δεν έχει επετειακό χαρακτήρα. Είναι ένα γεγονός που άφησε το στίγμα του στην ελληνική κοινωνία, ένα γεγονός που δεν πρέπει να επαναληφθεί, ένα γεγονός που μας προκαλεί οργή και θλίψη αλλά δεν είναι επέτειος.

Ακόμα και το Πολυτεχνείο που ο Κ. Καραμανλής κήρυξε εθνική επέτειο το 1974, αμέσως μετά την πτώση της χούντας, αν και είχε όλα τα φόντα για να είναι όντως μια μέρα μνήμης και τιμής των αγωνιστών του, η ίδια η γενιά που το ανέδειξε κατάφερε μέχρι σήμερα να το απαξιώσει με τη στάση της.

Η δολοφονία του Αλέξη δεν άλλαξε κάτι γύρω μας, ακόμα... Οι αστυνόμοι είναι ίδιοι, εμείς είμαστε ίδιοι, το κράτος και οι θεσμοί του λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Έγινε όμως η αφορμή για να σκεφτόμαστε τα πράγματα διαφορετικά. Και η αλλάγη αυτή της νοοτροπίας μας ίσως γίνει αφορμή για αλλαγές στη ζωή μας στο απώτερο μέλλον. Τότε, και μόνο αφού αυτές οι αλλαγές εδραιωθούν και κάνουν τη ζωή μας καλύτερη και πιο δίκαιη, θα μπορούμε να λέμε ότι αυτή η δολοφονία και τα επακόλουθα της άλλαξαν κάτι στη ζωή μας. Και αν τότε, μετά από 20-25 χρόνια, θυμόμαστε ακόμα τον Αλέξη ας θεσμοθετήσουμε μια μέρα μνήμης...

30 μέρες που μου άλλαξαν τον τρόπο σκέψης...

Ήθελα να ζήσω την εμπειρία των εκλογών από μέσα... Να δω πως είναι να 'χεις αγωνία για ένα δικό σου πρόσωπο, για τον προσωπικό του αγώνα, τις αγωνίες του... Να ζεις δίπλα του προσωπικές νίκες και να μοιράζεσαι τη χαρά του. Να συνεργάζεσαι με ετερόκλητες αντιλήψεις και να δέχεσαι πίεση.

Οι φετινές βουλευτικές εκλογές ήταν μια μεγάλη στιγμή για μένα. Δήλωσα από την αρχή την πρόθεση μου να βοηθήσω ένα πρόσωπο, που ούτε φαβορί ήταν (ποιό το νόημα να παίζεις, αν παίζεις στα σίγουρα?) ούτε πότε είχε δημιουργήσει βάσεις για ένα τέτοιο εγχείρημα. Έδειξα στο πρόσωπο αυτό εμπιστοσύνη και φανερά με εμιστεύτηκε το ίδιο. Στήσαμε ένα γραφείο, οργανώσαμε άλλα 2, σχεδιάσαμε μια καμπάνια, δουλέψαμε το διαδίκτυο, φωνάξαμε, μαλώσαμε, βριστήκαμε, χαρήκαμε, τα ήπιαμε... Η εναλλαγή συναισθημάτων και καταστάσεων ήταν απίστευτα γρήγορη.

Και όσο περνούσαν οι μέρες το πιστεύαμε... Είτε από διαίσθηση, είτε από πληροφορίες καφενειακές, είτε από κάποιες κινήσεις των "αντιπάλων" μας φαινόταν ότι πάμε καλά, ότι ο αγώνας μας κέρδιζε καθημερινά τον κόσμο, ότι μαζί με μας ήλπιζαν (και ελπίζουν) πολλοί στο ίδιο πρόσωπο. Έτσι και μεις γεμίζαμε αισιοδοξία και προσμονή.

Την μέρα των εκλογών και μέχρι τις 7 το απόγευμα τα καθήκοντα γραμματέα δεν μου επέτρεψαν να έχω αγωνία. Ευτυχώς! Μετά την καταμέτρηση και ενώ πληροφορίες μας έφερναν στη δεύτερη θέση δάκρυσα... Ξέσπασμα που σπάνια επέτρεψα στον εαυτό μου, εκείνη την ώρα με είχε κυριέψει. Η νύχτα τράβηξε πολύ, το αλκοόλ έρεε άφθονο όπως και τα αποτελέσματα... Ζ45 Λ12 Μ7 Ν69 Ρ47 Τ24... άπειρα τέτοια τηλεγραφήματα μέχρι το πρωί...

Η νίκη μας ήταν μεγάλη... Στον, για πρώτη φορά μετά το '81, πράσινο νομό μας το ΠΑΣΟΚ έβγαλε τρεις βουλευτές. Βγήκαμε δεύτεροι, η Όλγα ήταν δεύτερη...

Αυτές οι τριάντα, περίπου, μέρες πέρασαν τόσο γρήγορα και κουραστικά, ωστόσο ποτέ κανείς μας δεν παραπονέθηκε. Δώσαμε όλοι, ο καθένας διαφορετικά, έναν όμορφο αγώνα που στο τέλος δικαιώθηκε. Προσωπικά, ομολογώ ότι έμαθα πολλά που δεν ήξερα ότι υπάρχουν στον προεκλογικό αγώνα. Λεπτομέρειες που δημιουργούν απορίες και που πρέπει κάποια στιγμή να διορθωθούν...

Γνώρισα μέσα από αυτόν τον αγώνα πολύ και ετερόκλητο κόσμο, κυρίως όμως γνώρισα δύο πραγματικές κυρίες, και αναγνώρισα μέσα τους την ίδια δίψα που διαπιστώνω και σε μένα. Τη δίψα για την νίκη... Γι' αυτές τις δύο γυναίκες δεν τα παράτησα όταν κουράστικα και είναι αυτές οι δύο γυναίκες αιτία, που σήμερα ήταν η μέρα μου τόσο άδεια...

Ι και Ε σας ευχαριστώ...

Πως τα φέρνει η ζωή....

Στις 23 Ιουνίου αποχαιρετούσα εσένα αναγνώστη μου για το καλοκαίρι με ένα άρθρο για το μνημόσυνο του Ανδρέα, και με τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις Ευρωεκλογές ακόμα νωπή...

Σήμερα δυόμισι μήνες μετά, επανέρχομαι στα γραπτά μου με αφορμή την νέα προεκλογική περίοδο που ξεκινά επίσημα με το ξημέρωμα, ενώ ανεπίσημα έχει ξεκινήσει ήδη, ας μη γελιόμαστε, από την 8η του Ιούνη!

Όλο το καλοκαίρι επέλεξα τη σιωπή αφού για θέματα όπως της Siemens και του Χριστοφοράκου έχω εκφράσει επανειλλημένα τη γνώμη μου, ενώ για τις πυρκαγιές δεν ήθελα να μπω στη διαδικασία να ξανακάνω χιλιοειπωμένη κριτική...

Από σήμερα όμως θα τα λέμε συχνά... Γιατί αυτές οι εκλογές που έρχονται μπορεί να έχουν ξεκάθαρο φαβορί, μπορεί να οδηγούν σε δύσκολη πολιτική περίοδο, μπορεί να φέρουν εξελίξεις σε κάποια κόμματα... Ωστόσο για μένα έχουν και μια ιδιαίτερη σημασία, αφού για πρώτη φορά θα τις ζήσω "από μέσα" με έναν ιδιότυπο τρόπο που δεν θα σας τον αποκαλύψω παρά μόνο όταν έρθει η ώρα...

Ζεις, και σπέρνεις αναμνήσεις...

11 χρόνων ήμουνα ένα πρωί που είδα πρώτη φορά τον πατέρα μου να κλαίει...

-Τι έχει μαμά ο μπαμπάς;
-Πέθανε ο Ανδρέας Παπανδρέου...

Ήξερα...
Μπορεί να ήμουν στο δημοτικό και ο πατέρας μου να είχε πια αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ νιώθοντας προδωμένος, ωστόσο μου είχε μάθει να σέβομαι το πρόσωπό του και να τον τιμώ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνες τις μέρες. Όλον εκείνο τον κόσμο που στα μάτια μου πήγαινε και φιλούσε μια φωτογραφία αλλά στα δικά τους μάτια αποχαιρετούσαν τον ηγέτη τους, που τον αγάπησαν όσο κανέναν άλλον, με τα καλά του και τα κακά του.

Έναν άνθρωπο που με ριζοσπαστικές, για την εποχή, κινήσεις έβγαλε την Ελλάδα από τα αδιέξοδα και της έδωσε ώθηση.

Έναν ηγέτη που στεκόταν δίπλα στους ηγέτες των άλλων κρατών επάξια. Που μπήκε μπροστά για την Κύπρο και την Παλαιστίνη...

Θέλουμε να σου πούμε πατέρα, ότι ο άνθρωπος αυτός έφυγε από τον κόσμο μαχητής, όρθιος, λεβέντης, με αξιοπρέπεια. Ο άνδρας αυτός, πατέρα, δέν έφυγε σιωπηλά μέσα στο βαθύ σκοτάδι της νυχτάς, έφυγε με το θόρυβο χιλιάδων φωνών, έφυγε με τα χειροκροτήματα ενός ολόκληρου λαού.

Πατέρα, θέλουμε να σου μιλήσουμε με τον ίδιο τρόπο όπως κάθε φορά που συνέβαινε κάτι σημαντικό. Τα νέα είναι τα εξής: ένας σπουδαίος άνδρας, ένας μεγάλος επαναστάτης, ο πατέρας μας, έφυγε.

Και θέλουμε να σου πούμε κάτι ακόμα: Σε Αγαπάμε. Ολοι που μαζεύθηκαν εδώ σε αγαπάνε. Ολοι μας ορφανέψαμε.

Γειά σου, πατέρα.

Τα λόγια του μέγαλού του γιου Γιώργου στον επικήδειο της οικογένειας, περιγράφουν το συναίσθημα εκείνης της στιγμής...



Σήμερα 13 χρόνια μετά το πνεύμα και οι ιδέες του Αντρέα ζουν, και σπέρνουν ελπίδα και προοπτική στον τόπο. Ο ίδιος ζει, ζει μέσα από τα λόγια του και μέσα από την πολιτική του προσφορά σε αυτόν τον τόπο. Και θα ζει όσο θα ζει και η δημοκρατία και τα ανοιχτά μυαλά...

Σύντροφοι κερδίσαμε...

Μια νίκη στις εκλογές, έστω και αν αυτές είναι Ευρωεκλογές και η αποχή είναι πρωτόγνωρη, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται και να υποτιμάται. Η αξία της νίκης αυτής δεν αποτιμάται 2 μέρες μετά και σίγουρα η αποτίμησή της πρέπει να επιχειρηθεί από κάποιον που θα είναι πιο αντικειμένικος από μένα. Είναι όμως μια ξεκάθαρη νίκη χωρίς αμφισβήτηση που βγάζει το ΠΑΣΟΚ, και ιδιαίτερα τον πρόεδρο του, από την ψυχολογία του loser, και θέτει τις βάσεις για μια άλλη, πιο σημαντική, νίκη. Την νίκη στις επερχόμενες Εθνικές Εκλογές που θα ξαναφέρει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία...

Και εδώ τίθεται ένα ζήτημα που πρέπει όλοι μαζί να εξετάσουμε και να δούμε αν πρέπει να ξαναρθεί το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ή αν πρέπει να έρθει ένα άλλο ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Πρωτοπόρα η Ελλάδα καταδίκασε τον Σοσιαλισμό το 2004 (στα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ οι σοσιαλιστές πήραν το μήνυμα μόλις προχθές) και τώρα που η φιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ την οδήγησε στο μη περαιτέρω, ζητάει από μας την αλλαγή. Αλλαγή με όρους του 1981 και με πολιτική πρώτα και κύρια κοινωνική. Ζήτουν οι πολίτες την αριστερή στροφή μέσα από ένα κίνημα εξουσίας που θα διασφαλίσει σιγουριά και καινούργια προοπτική. Το ΠΑΣΟΚ δικαιούται αυτήν την ευκαιρία για να αποδείξει ότι μπορεί να εκφράσει την μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων και να πείσει τον μέσο οικογενειάρχη, τον ηλικιωμένο, τον αγρότη, τον φοιτητή ότι υπάρχει ελπίδα και γι' αυτόν. Ωστόσο για να γίνει αυτό πιο εύκολα πιστευτό από τους πολίτες που έχουν την ανάγκη να πιστέψουν σε εμάς πρέπει το κίνημά μας να αναμετρηθεί με το παρελθόν του και να απαλλαγεί από τις αρνητικές πτυχές του και τα μελανά σημεία της διακυβέρνησης του. Στο κάδρο της αυριανής διακυβέρνησης χωρούν όλοι αρκεί να μην υπάρχουν επάνω τους λεκέδες...

Σύντροφοι, χαρήκαμε όλοι εμείς την νίκη αυτή και την αφιερώνουμε σε εκείνους που μιλούσαν για την διάσπαση του ΠΑΣΟΚ και πανηγύριζαν για αυτήν. Αποδείξαμε ότι ξέρουμε να βγαίνουμε από κρίσεις, με δημοκρατικές και άμεσες διαδικασίες. Πρέπει τώρα που η κοινωνία μας χρειάζεται να της απλώσουμε ένα δυνατό και καθαρό χέρι για να πιαστεί. Να δημιουργήσουμε ξανά αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς στον ελληνικό λαό. Χωρίς αλαζονικές κορώνες και πανηγυρισμούς.

Είναι σημαντικό το ποσοστό της αποχής, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση για να προκαλεί ανησυχία... Αρχικά κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει σοβαρά ότι όσοι δεν ψήφισαν είναι οπαδοί της ΝΔ. Είναι φαιδρό και είναι φαιδροί και όλοι αυτοί που το παπαγαλίζουν στα ΜΜΕ.
Έπειτα, όταν οι εκλογές συμπίπτουν με το πρώτο καλοκαιρινό τριήμερο, με μια πολή ζεστή Κυριακή και συν τις άλλοις η ψήφος δεν είναι υποχρεωτική, είναι λογικό οι εκλογείς να είναι 25% λιγότεροι. Γιατί τόσοι ήταν και όχι 50% αφού σε αυτή τη χώρα μετά τη μεταπολίτευση το ποσοστό συμμετοχής στις εκλογές δεν ξεπέρασε ποτέ το 75% εκτός ίσως από τις πρώτες εκλογές μετά τη Χούντα. Εύκολα μια οποιαδήποτε άλλη, βροχερή Κυριακή του χρόνου που θα γίνουν οι Εθνικές Εκλογές όλοι αυτοί μπορεί να συμμετέχουν.

Ανοίγω εδώ μια παρένθεση για να σας δείξω μια φωτογραφία. Σε αυτήν βλέπουμε ενά από τα πρωτοπαλλήκαρα της Χούντας των συνταγματαρχών να χτυπά ένα φοιτητή. Ο ίδιος ο αστυνομικός ήταν αρχιβασανιστής του καθεστώτος και ήταν αυτός που έδωσε την εντολή να μπει το τανκ στο Πολυτεχνείο. Αυτός ο άνθρωπος έχει χάσει το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι ισοβίως, και όμως σε ηλικία 85 ετών ήταν επικεφαλής ψηφοδελτίου. Ντροπή για την κυβέρνηση που δεν μερίμνησε για την περίπτωση αυτή αλλά κυρίως ΝΤΡΟΠΗ στους 3105 μαλάκες που τον ψήφισαν.


Αφήνω ασχολίαστες τις μεθοδεύσεις Παυλόπουλου για να μιλήσει ο Κωστάκης με 2,5% διαφορά και κάνω επίλογο...

Σύντροφοι κερδίσαμε...

αλλά οι επόμενες νίκες θα έρθουν μέσα από τον αγώνα μας να πείσουμε ότι αυτές, οι νίκες, δεν αποτελούν αυτοσκοπό, αλλά εφαλτήριο για κοινωνικές και εθνικές νίκες. Όσοι συμφωνούν με αυτό είναι καλοδεχούμενοι και αναγκαίοι... Όσοι έχουν επιφυλάξεις εδώ είμαστε για να τους πείσουμε... Όσοι είναι αντίθετοι με αυτό το σκοπό τότε δεν έχουν παρά να στηρίξουν αυτούς που απέδειξαν ότι θέλουν τις νίκες για τις καρέκλες....

Οικολόγοι Πράσινοι... ψυχραιμία!

Και ξαφνικά εκεί που όλα έδειχναν ότι πάμε σε εκλογές χωρίς μεγάλες εκπλήξεις στις δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών όλο και ανεβαίνει το ποσοστό των Οικολόγων (έτσι θα τους αναφέρω στο εξής, αν και όλο το όνομα τους τους διαχωρίζει από άλλες οικολογικές κινήσεις...)

Το κόμμα αυτό υπήρχε και παλαιότερα στα ελληνικά πολιτικά πράγματα και συνήθως στις εκλογικές αναμετρήσεις έπαιρνε ποσοστά της τάξης του 1-1,5%. Αντίθετα με ότι συμβαίνει στην Ευρώπη, όπου οι οικολόγοι παίρνουν μεγαλύτερα ποσοστά και συμμετέχουν σε κυβερνητικούς συνασπισμούς, στη χώρα μας δεν έχουν καταφέρει ακόμα να μπουν στη Βουλή.

Και το ζήτημα που τίθεται είναι το εξής...

Ψηφίζω Οικολόγους γιατί με εκφράζουν οι θέσεις και οι προτάσεις τους, ή τους ψηφίζω γιατί δεν έχω τι άλλο να ψηφίσω και έτσι διαμαρτύρομαι...?
Για να είμαι δίκαιος πρέπει να πω ότι εξαιτίας του λίγου χρόνου που τους αναλογεί στα media (άλλη βλάκεια αυτή, θα τα πούμε εν καιρώ) όσα στελέχη των Οικολόγων εμφανίζονται στα κανάλια και στα ραδιόφωνα αναλώνονται στο να απαντούν αν η ψήφος σε αυτούς είναι ψήφος διαμαρτυρίας ή αν θα συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ. Χωρίς να έχω δει την συμμετοχή του κυρίου Καφετζόπουλου στη χθεσινή Ανατροπή, θέλω να σας πω ότι δεν τους έχει επιτραπεί πουθενά να εκφράσουν θέσεις και προτάσεις για την οικολογία και το περιβάλλον! Ίσως τους φοβούνται τα μεγάλα συμφέροντα, ή ίσως δεν τους δίνουν σημασία, ωστόσο χρήσιμο θα ήταν να ακούσουμε τις απόψεις τους. Στα θέματα πάντα για τα οποία κατεβαίνουν στις εκλογές... Δεν μπορείς να ζητάς από ένα μονοθεματικό κόμμα να έχει άποψη για όλα τα θέματα, και κείνο με τη σειρά του δεν μπορεί να ζητάει να κυβερνήσει (τουλάχιστον όχι μόνο του).
Επιπλέον με ρωτά κάποιος στο δρόμο ποιους ξέρω από τους Οικολόγους, και αν μου βάλει χρόνο για να απαντήσω θα του πω μόνο 2 ονόματα: Τρεμόπουλος και Καφετζόπουλος...

Με τον κύριο Αντώνη Καφετζόπουλο με συνδέει η σχέση που συνδέει και τους περισσότερους από εσάς μαζί του. Τον παρακολουθώ χρόνια στην τηλεόραση και είναι από τους κωμικούς ηθοποιούς, ίσως, ο αγαπημένος μου. Μια ματιά όμως να ρίξει κανείς στο ιστολόγιο του ή στο twitter του και θα καταλάβει ότι ο άνθρωπος έχει αξίες και πιστεύω που είναι αξιοπρόσεχτα και δεν κάνει πολιτική γιατί είναι αναγνωρίσιμος όπως άλλοι κι άλλοι ηθοποιοί, ονόματα δεν λέμε. Και επιπλέον φανερώνει την ανιδιοτέλεια του καταλαμβάνωντας μη εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο.

Τον κύριο Τρεμόπουλο τον έμαθα πρόσφατα, για την ακρίβεια πολύ πρόσφατα, χθες. Δεν εννοώ ότι ο άνθρωπος είναι χθεσινός φυσικά... Απλά η πολιτική του δράση δεν ήταν σε μένα γνωστή όπως και σε πολύ κόσμο. Δεν ξέρω πολλά γι' αυτόν παρά μόνο κάτι ιστορίες για κάποιες αμφιλεγόμενες θέσεις που έχει πάρει παλιότερα για κάποια εθνικά μας ζητήματα... Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόταση να ονομαστεί Κεμάλ Ατατούρκ μια κεντρική λεωφόρος της Θεσσαλονίκης.

Βλέπετε και σεις ότι κάθε κόμμα, εν προκειμένω οι Οικολόγοι αλλά και όλα τα υπόλοιπα, έχει της φωτεινές και τις "λιγότερο φωτεινές" πλευρές του. Το ζητούμενο δεν είναι να μας αρέσουν όλα. Ούτε και τα κόμματα άλλωστε θέλουν να αρέσουν σε όλους. Το ζητούμενο είναι να βρούμε αυτό που μας ταιριάζει και να το ψηφίσουμε, και αν κάτι δεν μας ταιριάζει να ρίξουμε λευκό στην κάλπη. Η αποχή ωστόσο δεν είναι λύση...

Εύχομαι πραγματικά καλή επιτυχία στον αγώνα των Οικολόγων και ελπίζω να είναι αγνές και καθαρές οι προθέσεις τους...

ΓΙΑΤΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ; - Άλμπερτ Αϊνστάιν

Με αφορμή τα περί σοσιαλισμού και βαρβαρότητας ιδού μια ενδελεχής ανάλυση του σοσιαλισμού από έναν μαθηματικό...


Ας εξετάσουμε πρώτ' απ' όλα το ζήτημα αυτό από την άποψη της επιστημονικής γνώσης. Μπορεί να φανεί ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές μεθοδολογικές διαφορές ανάμεσα στην αστρονομία και την οικονομία: οι επιστήμονες και στους δύο τομείς προσπαθούν να ανακαλύψουν τους νόμους, που έχουν γενική εφαρμογή σε ορισμένες ομάδες φαινομένων; για να κάνουν την αμοιβαία σχέση των φαινομένων αυτών όσο γίνεται πιο κατανοητή. Αλλά τέτοιες μεθοδολογικές διαφορές υπάρχουν στην πραγματικότητα. Η ανακάλυψη των γενικών νόμων στον τομέα της οικονομίας είναι δυσκολότερη γιατί τα υπό παρατήρηση οικονομικά φαινόμενα, επηρεάζονται συχνά από πολλούς παράγοντες, που είναι πάρα πολύ δύσκολο να εκτιμηθούν ξεχωριστά. Εκτός από αυτό, η πείρα που συγκεντρώθηκε από την αρχή της λεγόμενης πολιτισμένης περιόδου της ανθρώπινης ιστορίας, υποβάλλονταν και υποβάλλεται, ως γνωστόν, σε σοβαρές επιδράσεις και περιορισμούς όχι μόνο οικονομικού χαρακτήρα. Για παράδειγμα, οι περισσότερες μεγάλες δυνάμεις στην ιστορία οφείλουν την ύπαρξη τους στις κατακτήσεις. Οι λαοί κατακτητές εδραιώνονταν νομικά και οικονομικά ως προνομιούχα τάξη στην κατακτημένη χώρα... Πουθενά δεν έχει ξεπεραστεί πραγματικά εκείνο που ο Βέμπλεν αποκαλεί «ληστρική φάση» ανάπτυξης της ανθρωπότητας. Ορισμένα οικονομικά γεγονότα, που παρατηρούμε, αφορούν τη φάση αυτή και μάλιστα οι νόμοι, που μπορούμε να εξάγουμε από αυτά, δεν είναι εφαρμόσιμοι σε καμιά άλλη φάση. Δεδομένου ότι ο πραγματικός σκοπός του σοσιαλισμού είναι ακριβώς να ξεπεράσει τη «ληστρική φάση» στην ανάπτυξη της ανθρωπότητας και να προχωρήσει προς τα εμπρός, η οικονομική επιστήμη στη σημερινή κατάστασή της μπορεί να ρίξει μόνο ένα πολύ ασήμαντο φως στη σοσιαλιστική κοινωνία του μέλλοντος. Δεύτερο, ο σκοπός του σοσιαλισμού είναι κοινωνικοηθικός. Η επιστήμη δεν μπορεί να δημιουργεί σκοπούς και είναι ακόμη λιγότερο ικανή να τους εμφυσήσει στους ανθρώπους. Το μέγιστο που μπορεί να κάνει η επιστήμη είναι να προσφέρει τα μέσα για την επίτευξη ορισμένων σκοπών. Αλλά αυτοί καθεαυτοί οι σκοποί επιτυγχάνονται από προσωπικότητες με υψηλά ηθικά ιδανικά και, αν οι σκοποί αυτοί δεν είναι θνησιγενείς αλλά βιώσιμοι και ισχυροί, τους υπoστηρίζουν και τους αναπτύσσουν πολλοί άνθρωποι, που καθορίζουν εν μέρει υποσυνείδητα την αργή εξέλιξη της κοινωνίας. Λόγω των αιτίων αυτών οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί και να μην υπερεκτιμούμε την επιστήμη και τις επιστημονικές μεθόδους, όταν η υπόθεση αφορά ανθρώπινα προβλήματα. Δεν πρέπει επίσης να σκεφτόμαστε ότι μόνο οι ειδικοί έχουν το δικαίωμα να διατυπώνουν τη γνώμη τους για τα ζητήματα οργάνωσης της κοινωνίας. Τελευταία ακούγονται πάρα πολλές φωνές ότι η ανθρώπινη κοινωνία περνάει κρίση, ότι η σταθερότητά της έχει κλονιστεί σοβαρά. Η κατάσταση αυτή χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι τα άτομα αδιαφορούν ή ακόμα και εχθρεύονται τις μικρές ή μεγάλες ομάδες όπου ανήκουν. Για να δείξω τι εννοώ, επιτρέψτε να επικαλεστώ την προσωπική μου πείρα. Πρόσφατα, συζητώντας με έναν έξυπνο και αξιόπιστο άνθρωπο για την απειλή πολέμου που, κατά τη γνώμη μου, θα αποτελούσε σοβαρό κίνδυνο για την ίδια την ύπαρξη της ανθρωπότητας, διαπίστωσα ότι μόνο μια υπερεθνική οργάνωση μπορεί να μας προφυλάξει από τον κίνδυνο αυτό. Σχετικά με αυτό ο συνομιλητής μου, μου είπε πολύ ήρεμα και ψυχρά: «Μα γιατί φοβόσαστε τόσο την εξαφάνιση της ανθρώπινης φυλής;». Είμαι βέβαιος ότι μόλις έναν αιώνα πριν κανείς δε θα έκανε παρόμοια παρατήρηση με τόση ευκολία. Πρόκειται για δήλωση ανθρώπου που μάταια προσπαθούσε να βρει ισορροπία μέσα του και έχασε πρακτικά την ελπίδα για επιτυχία. Ποια όμως είναι η αιτία; Υπάρχει διέξοδος; Ο άνθρωπος είναι ταυτόχρονα προσωπικότητα και κοινωνικό ον. Ως προσωπικότητα πρoσπαθεί να προστατεύσει τη δική του ύπαρξη και την ύπαρξη των οικείων του, να ικανοποιήσει τις προσωπικές τους επιθυμίες και να αναπτύξει τις ικανότητές του. Σαν κοινωνικό ον επιδιώκει να κερδίσει την αναγνώριση και την αγάπη των άλλων ανθρώπων, να συμμεριστεί τις χαρές τους, να τους παρηγορήσει στη λύπη, να καλυτερέψει τους όρους ζωής τους. Μόνο η ύπαρξη αυτών των διαφόρων, συχνά αντιφατικών επιδιώξεων καθορίζει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του ανθρώπου και από τους ιδιόμορφους συνδυασμούς τους εξαρτάται ο βαθμός που το άτομο μπορεί να πετύχει την εσωτερική ισορροπία και να συμβάλει στην ευημερία της κοινωνίας. Είναι εντελώς δυνατό η σχετική δύναμη των δυο αυτών επιδιώξεων να είναι βασικά προσδιορισμένη από την κληρονομικότητα. Αλλά η προσωπικότητα διαμορφώνεται οριστικά στο περιβάλλον, όπου ο άνθρωπος βρίσκεται στη διαδικασία της ανάπτυξής του, από τη διάρθρωση της κοινωνίας όπου μεγαλώνει, από τις παραδόσεις της κοινωνίας αυτής, από το πώς εκτιμά τους διάφορους τύπους συμπεριφοράς. Η αφηρημένη έννοια «κοινωνία» σημαίνει για το ατoμικό ανθρώπινο ον το σύνολο των άμεσων και έμμεσων αμοιβαίων σχέσεων με τους σύγχρονούς του και με όλες τις προηγούμενες γενεές. Το άτομο είναι σε θέση να σκέπτεται, να νοιώθει, να προσπαθεί να εργαστεί αυτοτελώς, αλλά εξαρτάται τόσο πολύ από την κοινωνία στη φυσική, διανοητική και συναισθηματική ύπαρξή του, που είναι αδύνατο να σκέπτεται γι' αυτήν ή να την κατανοεί εκτός των πλαισίων της κοινωνίας. Η «κοινωνία» αυτή εξασφαλίζει στον άνθρωπο τροφή, ενδυμασία, κατοικία, εργαλεία εργασίας, τον προικίζει με γλώσσα, με τις μορφές και το βασικό περιεχόμενο των σκέψεων. Η ζωή του είναι δυνατή χάρη στην εργασία και στα επιτεύγματα πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων στο παρελθόν και στο παρόν, όλων εκείνων που κρύβονται πίσω από τη μικρή λέξη «κοινωνία» ... 0 άνθρωπος κατά τη γέννησή του χάρη στην κληρονομικότητα αποκτά βιολογική σύσταση, που πρέπει να τη θεωρούμε καθορισμένη και αμετάβλητη, η οποία περιλαμβάνει φυσικές επιδιώξεις που είναι χαρακτηριστικές για τα ανθρώπινα όντα. (Όπως αναφέραμε παραπάνω, η βιολογική φύση του ανθρώπου δεν μπορεί να αλλάξει για πρακτικούς λόγους). Εκτός από αυτό, στη διάρκεια της ζωής του αποκτά πολιτιστική ψυχοσύνθεση, που την παίρνει από την κοινωνία μέσω της επικοινωνίας και με πολλά άλλα είδη επίδρασης... Η κοινωνική συμπεριφορά των ανθρώπινων υπάρξεων μπορεί να διαφέρει πολύ ανάλογα με τα επικρατούντα πολιτιστικά πρότυπα και τύπους οργάνωσης που κυριαρχούν στην κοινωνία. Σε αυτό ακριβώς βασίζουν τις ελπίδες όσοι επιδιώκουν να καλυτερέψουν την τύχη του ανθρώπου: οι άνθρωποι δεν είναι καταδικασμένοι λόγω της βιολογικής τους ψυχοσύνθεσης να αλληλοεξοντώνονται ή να παραδίδονται στο έλεος της σκληρής και αναπόφευκτης μοίρας. Αν αναρωτηθούμε πώς πρέπει να αλλάξουμε τη διάρθρωση της κοινωνίας και του πολιτισμού της για να γίνει πιο ευνοϊκή η ανθρώπινη ζωή, πρέπει να θυμούμαστε ότι πάντα υπάρχουν ορισμένες συνθήκες που δεν μπορούμε να τις αλλάξουμε. Πολύ περισσότερο, οι τεχνoλογικές και δημογραφικές διαδικασίες μερικών τελευταίων αιώνων δημιούργησαν συνθήκες που είναι επίσης αμετάβλητες. Στις περιοχές με μόνιμο και πυκνό πληθυσμό η παραγωγή των αναγκαίων για τη ζωή αγαθών προϋποθέτει υποχρεωτικά τον καταμερισμό της εργασίας και μια μεγάλη συγκέντρωση παραγωγικού μηχανισμού. Η εποχή που τα άτομα ή συγκριτικά μικρές ομάδες μπορούσαν να έχουν πλήρη επάρκεια, η οποία όταν κοιτάμε στα περασμένα μας φαίνεται τόσο ειδυλλιακή, έφυγε μια για πάντα. θα είναι απλώς μια μικρή υπερβολή αν πούμε ότι από την άποψη της παραγωγής και κατανάλωσης η ανθρωπότητα αποτελεί σήμερα κιόλας μια παγκόσμια κοινότητα. Τώρα μπορώ να προσδιορίσω σύντομα την ουσία της σημερινής κρίσης. Πρόκειται για τη στάση του ατόμου απέναντι στην κοινωνία. Το άτομο συνειδητοποιεί σε μεγαλύτερο βαθμό παρά ποτέ άλλοτε την εξάρτησή του από την κοινωνία. Όμως δεν εκλαμβάνει την εξάρτηση αυτή ως θετικό φαινόμενο, ως οργανική σχέση, ως προστατευτική δύναμη, αλλά μάλλον ως απειλή κατά των φυσικών του δικαιωμάτων ή ακόμα και κατά της οικονομικής του ύπαρξης. Πολύ περισσότερο, η θέση του στην κοινωνία είναι τέτοια που οι εγωιστικές επιδιώξεις του αυξάνουν συνεχώς, ενώ οι κοινωνικές, πιο αδύνατες από τη φύση τους επιδιώξεις του, όλο και πιο πολύ καταρρέουν. Όλοι οι άνθρωποι ανεξάρτητα από τη θέση τους στην κοινωνία υποφέρουν από τη διαδικασία αυτή. Αιχμάλωτοι του εγωισμού τους, χωρίς οι ίδιοι να το αντιλαμβάνoνrαι, νοιώθουν ανυπεράσπιστοι, μοναχικοί, στερημένοι από την ικανότητα, με αφέλεια, απλά και απερίσκεπτα να χαίρονται τη ζωή. 0 άνθρωπος μπορεί να βρει νόημα στη ζωή - που είναι τόσο σύντομη και γεμάτη κινδύνους - μόνο αφιερώνοντας τον εαυτό του στην κοινωνία. Η οικονομική αναρχία της καπιταλιστικής κοινωνίας, όπως υπάρχει σήμερα, είναι κατά τη γνώμη μου η πραγματική πηγή του κακού. Βλέπουμε μια τεράστια μάζα παραγωγών που πασχίζουν ακατάπαυστα να αφαιρέσουν ο ένας από τον άλλο τους καρπούς της συλλογικής εργασίας τους - όχι με τη βία, αλλά σύμφωνα με τους νόμιμα καθιερωμένους κανόνες. Από την άποψη αυτή είναι σημαντικό ότι τα μέσα παραγωγής, δηλαδή όλες οι παραγωγικές δυνάμεις, απαραίτητα για την παραγωγή καταναλωτικών εμπορευμάτων, καθώς και οι ολοένα νέες επενδύσεις μπορούν να είναι νόμιμα και κατά το μεγαλύτερο μέρος αποτελούν ατομική ιδιοκτησία ξεχωριστών προσώπων. Για απλοποίηση θα αποκαλώ στη συνέχεια «εργάτες» όσους δεν ανήκουν στους ιδιοκτήτες μέσων παραγωγής, αν και αυτό δεν αντιστοιχεί πλήρως στη συνηθισμένη χρήση του όρου αυτού. 0 ιδιοκτήτης μέσων παραγωγής είναι σε θέση να αποκτά εργατική δύναμη. Χρησιμοποιώντας τα μέσα παραγωγής, ο εργάτης παράγει νέα εμπορεύματα που γίνονται ιδιοκτησία του καπιταλιστή. Εδώ έχει ακριβώς σημασία η συσχέτιση της πραγματικής αξίας αυτού που ο εργάτης παράγει και εκείνου που του πληρώνουν. Όσο καιρό η σύμβαση εργασίας είναι «ελεύθερη», αυτό που παίρνει ο εργάτης δεν καθορίζεται από την πραγματική αξία των παραγόμενων από αυτόν εμπορευμάτων, αλλά από τις ελάχιστες ανάγκες του και την προσφορά και ζήτηση εργατικής δύναμης από τους καπιταλιστές. Έχει σημασία να καταλάβουμε ότι ακόμη και στη θεωρία η αμοιβή του εργάτη δεν καθορίζεται από την αξία αυτού που έχει παράγει. Βρισκόμαστε μπροστά στην τάση του ιδιωτικού κεφαλαίου προς την όλο και μεγαλύτερη συγκέντρωση. Εν μέρει λόγω του ανταγωνισμού των καπιταλιστών, εν μέρει γιατί η ανάπτυξη της τεχνολογίας και ο αυξανόμενος καταμερισμός της εργασίας ενθαρρύνουν το σχηματισμό μεγαλύτερων παραγωγικών μονάδων σε βάρος των μικρών. Αποτέλεσμα της ανάπτυξης αυτής είναι η ολιγαρχία του ιδιωτικού κεφαλαίου, η κολοσσιαία εξουσία του οποίου δεν μπορεί να ελέγχεται αποτελεσματικά ακόμη και σε μια δημοκρατική κοινωνία. Αυτό συμβαίνει, γιατί τα μέλη των νομοθετικών οργάνων εκλέγονται από τα πολιτικά κόμματα, τα οποία χρηματοδοτούνται και επηρεάζονται βασικά από τους ιδιώτες επιχειρηματίες, που επιδιώκουν για πρακτικούς σκοπούς να απομακρύνουν το εκλογικό σώμα από τους νομοθέτες. Σαν αποτέλεσμα οι αντιπρόσωποι του λαού δεν υπερασπίζονται αποτελεσματικά τα συμφέροντα των μη προνομιούχων ομάδων του πληθυσμού. Πολύ περισσότερο, στις υπάρχουσες συνθήκες οι ιδιώτες επιχειρηματίες ελέγχουν αναπόφευκτα τις κύριες πηγές πληροφόρησης (τύπο, ραδιόφωνο, εκπαίδευση). Για το λόγο αυτό, ο απλός πολίτης είναι πολύ δύσκολο και στις περισσότερες περιπτώσεις απλώς αδύνατο να καταλήξει σε αντικειμενικά συμπεράσματα και να ασκεί με εξυπνάδα τα πολιτικά του δικαιώματα. Η κατάσταση που επικρατεί στην οικονομία, βασιζόμενη στην καπιταλιστική ατομική ιδιοκτησία, χαρακτηρίζεται επομένως από δυο κύριες αρχές: πρώτο, τα μέσα παραγωγής (κεφάλαιο), αποτελούν ατομική ιδιοκτησία και οι ιδιοκτήτες τα διαχειρίζονται κατά την κρίση τους. Δεύτερο, η σύμβαση εργασίας είναι ελεύθερη. Φυσικά από την άποψη αυτή δεν υπάρχει καθαρή καπιταλιστική κοινωνία. Πρέπει ιδιαίτερα να σημειώσουμε ότι οι εργάτες, χάρη στη μακροχρόνια και έντονη πολιτική πάλη σημείωσαν επιτυχίες εξασφαλίζοντας σε ορισμένες κατηγορίες εργατών «βελτιωμένη» μορφή ελεύθερης σύμβασης εργασίας. Αλλά η σημερινή οικονομία στο σύνολό της διαφέρει κατά πολύ από τον «καθαρό» καπιταλισμό. Η παραγωγή πραγματοποιείται για χάρη του κέρδους και όχι για το όφελος, αλλά δεν υπάρχει εγγύηση ότι όλοι, όσοι θέλουν και μπορούν να εργαστούν, θα μπορέσουν σίγουρα να βρουν δουλειά. Σχεδόν πάντα υπάρχει στρατιά ανέργων. 0 εργάτης φοβάται συνεχώς να μη χάσει τη δουλειά του. Επειδή οι άνεργοι και οι χαμηλόμισθοι εργάτες δεν αποτελούν προσοδοφόρα αγορά, η παραγωγή καταναλωτικών εμπορευμάτων είναι περιορισμένη με αποτέλεσμα να υπάρχουν σοβαρές δυσκολίες. Η τεχνική πρόοδος οδηγεί συχνά στην αύξηση της ανεργίας και όχι στην ελάφρυνση από τα βάρη της εργασίας. 0 προσανατολισμός στο κέρδος σε συνδυασμό με τον ανταγωνισμό των καπιταλιστών είναι η αιτία της αστάθειας στη συσσώρευση και τη χρησιμοποίηση του κεφαλαίου, πράγμα που οδηγεί σε όλο και πιο σοβαρές καταστάσεις ύφεσης. 0 απεριόριστος ανταγωνισμός οδηγεί σε όλο και μεγαλύτερη σπατάλη εργασίας και έτσι παραμορφώνει την κοινωνική συνείδηση των ανθρώπων, όπως ανάφερα πιο πάνω. Θεωρώ την παραμόρφωση αυτή των προσωπικοτήτων το μεγαλύτερο κακό του καπιταλισμού. Ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα πάσχει από αυτό το κακό. Το υπέρμετρο αίσθημα του ανταγωνισμού εμφυτεύεται στους φοιτητές, που τους μαθαίνουν να θέτουν υπεράνω την επιτυχία, ως προετοιμασία για τη μελλοντική καριέρα. Είμαι πεισμένος ότι μόνο ένας δρόμος υπάρχει για να μπει τέλος σε όλο αυτό το κακό, δηλαδή τη δημιουργία της σοσιαλιστικής οικονομίας με το αντίστοιχο σε αυτή σύστημα παιδείας, προσανατολισμένης σε κοινωνικούς σκοπούς. Σε μια τέτοια οικονομία η κοινωνία κατέχει τα μέσα παραγωγής και τα διαχειρίζεται με βάση το σχεδιασμό. Η σχεδιασμένη οικονομία πρoσαρμόζει την παραγωγή στις ανάγκες της κοινωνίας, κατανέμει την εργασία στους ικανούς για εργασία και εγγυάται τα μέσα προς το ζειν για κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί. Αντί για την εξύμνηση της εξουσίας και της επιτυχίας, όπως γίνεται στη σημερινή μας κοινωνία, η παιδεία που συμπληρώνεται με την ανάπτυξη των εσωτερικών ικανοτήτων της προσωπικότητας, θα αποβλέπει στην ανάπτυξη σε αυτή της συναίσθησης της ευθύνης για τους άλλους ανθρώπους. Ωστόσο, πρέπει να θυμούμαστε ότι η σχεδιασμένη οικονομία δε σημαίνει ακόμα σοσιαλισμός. Η σχεδιασμένη οικονομία αυτή καθεαυτή μπορεί να συνοδεύεται από την πλήρη υπoδούλωση της προσωπικότητας. Η επίτευξη του σοσιαλισμού απαιτεί την επίλυση ορισμένων εξαιρετικά δύσκολων κοινωνικοπολιτικών προβλημάτων. Πώς, λόγου χάρη, παίρνοντας υπόψη το βάθεμα της συγκέντρωσης της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας θα αποτραπεί η μετατροπή της γραφειοκρατίας σε δύναμη που κατέχει την πλήρη εξουσία. Πώς θα προστατευτούν τα δικαιώματα του ατόμου και ταυτόχρονα να υπάρχει εγγύηση ενός δημοκρατικού αντίβαρου στην εξουσία της γραφειοκρατίας. Οι σκοποί και τα προβλήματα του σοσιαλισμού δεν είναι τόσο απλά και η σαφής κατανόησή τους έχει μέγιστη σημασία στο μεταβατικό μας αιώνα. Δεδομένου ότι στις σημερινές συνθήκες η ελεύθερη, ανεμπόδιστη συζήτηση των πρoβλημάτων αυτών βρίσκεται πρακτικά υπό απαγόρευση, νομίζω ότι η έκδοση του περιοδικού αυτού («Μάνθλι Ριβιού») Θα προσφέρει στην κοινωνία μεγάλη υπηρεσία.

Αν θέλετε και ένα ορισμό της πολιτικής βαρβαρότητας ανατρέξτε στα πεπραγμένα της ΝΔ την περίοδο 2004-2009!

Ευχαριστώ μια καλή φίλη που με παρέπεμψε σε αυτό το άρθρο του Αϊνστάιν...

Remember, remember...

Στο εγγύς μέλλον του 2020 η φασιστική κυβέρνηση του Adam Sutler στερεί θεμελιώδη δικαιώματα από το βρετανικό λαό. Μ.Μ.Ε. που λειτουργούν ως φερέφωνα, απαγόρευση κυκλοφορίας, αστυνομοκρατούμενο κράτος και η προπαγάνδα είναι μερικές μόνο από τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται. Οι πολίτες τελούν εν υπνώσει υπακούοντας τυφλά σε ό,τι τους ζητούν με πρόσχημα την προστασία τους από την αναρχία, τη τρομοκρατία και το χάος....

Προφητικό το V for Vendetta... μόνο που ο Κώστας δεν περίμενε το 2020...

Κλειστόν λόγω... παραγραφών!

Εκεί που λέγαμε ότι είναι κεραυνός εν αιθρία η παραίτηση Βερελή, για την οποία θα σας πω την αποψή μου συνοπτικά αργότερα, ο πρωθυπουργός, με προεδρικό διάταγμα αποφάσισε και διέταξε την διακοπή των εργασιών της Βουλής, λόγω... Ευρωεκλογών!

Τα πραγματικά αίτια του αιφνίδιου κλεισίματος του Κοινοβουλίου είναι άλλα... Το κυριότερο είναι ότι με αυτόν τον τρόπο, βάσει του νόμου περι ευθύνης υπουργών του ΠΑΣΟΚ, παραγράφονται τα αδικήματα της πρώτης διακυβέρνησης της ΝΔ, δηλαδή της περιόδου μεταξύ 2004-2007. Δεδομένου ότι την Τρίτη 12 Μαίου ο ισχυρός άντρας της Siemens κ. Χριστοφοράκος θα δώσει κατάθεση με πλήρη στοιχεία για τις μίζες εύκολα εξάγεται το πρώτο συμπέρασμα...

Επίσης, εντός των ημερών θα εξετάστουν δικάστικα και οι υποθέσεις Βατοπεδίου και Γερμανού που η κυβέρνηση δεν ξέρει, ή μάλλον ξέρει τι προβλήματα μπορεί να της προκαλέσουν... Γι' αυτό ο πρωθυπουργός της συγκάλυψης και της παραπλάνησης φρόντισε από τώρα έτσι ώστε να κρατήσει τους 151 βουλευτές του μέχρι τις Ευρωεκλογές και... βλέπουμε!

Φυσικά υπάρχει πάντα και το αισιόδοξο σενάριο το οποίο λέει ότι θα πάμε σε διπλές εκλογές στις 7 του Ιούνη και θα βγει η χώρα μια και καλή από το αδιέξοδο, ωστόσο οι πιθανότητες που συγκεντρώνει αυτό το σενάριο, με τους καρεκλοκένταυρους που έχουμε μπλέξει, είναι μάλλον απίθανο!

Και είναι απίθανο, γιατί ούτε οι αποδείξεις ενοχής δεν τους δημιουργούν την ευθυξία να απαρνηθούν τις θέσεις τους, την ίδια ώρα που πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ παραιτούνται από τη βουλευτική τους ασυλία, μόνο με την αναφορά του ονοματός τους δίπλα από ένα σκάνδαλο...

Α..
παρεπιπτοντώς με την παραίτηση Βερελή και το κλείσιμο της Βουλής αμέσως μετά, ο κ. Μακρυπίδης δεν ορκίστηκε βουλευτής οπότε η ολομέλεια αποτελείται από 299 βουλευτές... Και αυτό το κατάφερε η ΝΔ!

Και όμως την απέρριψαν...

5 χρόνια Νέας Δημοκρατίας και οι βουλευτές της έχουν σαν σημαία το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, και αργότερα την υπόθεση της Siemens μόνο στο κομμάτι όμως που αφορά πριν το 2004 και την διακυβέρνηση επί ΠΑΣΟΚ. Και όμως... Χθες στην πρόταση για εξεταστική επιτροπή για αυτήν την υπόθεση η συμπολίτευση εξ' ολοκλήρου την απέρριψε...

Μία υπόθεση που θα έβγαζε, ίσως, στη φόρα πολλές ανομίες των στελεχών του ΠΑΣΟΚ και θα αποτελούσε ισχυρό χαρτί στα χέρια του Καραμανλή. Φανταζεστέ σε πόσο μεγάλο βαθμό θα επηρέαζε την Νέα Δημοκρατία αυτή η επιτροπη, για να την κάνουν γαργάρα;

Και για να είμαστε και πιο συγκεκριμένοι, οι δύο μεγάλες οικογένειες της ΝΔ θα αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα αν προχωρούσε η υπόθεση στη δικαιοσύνη ενώ θα είχαν να αντιπαραθέσουν μόνο την προσωπική γνωριμία του κύριου Τρεπεκλή με την οικογένεια Παπανδρέου...

Και όλα αυτά ενώ οι Ευρωεκλογές πλησιάζουν και όλα δείχνουν ότι η ΝΔ θα χάσει σε αναμέτρηση μετά από καιρό... Οι φήμες λενε για ανατροπή του σκηνικού μετά την 7η Ιούνη, αφού συμφωνα με τα δημοσιογραφικά γραφεία ο Καραμανλής θα αποτελέσει παρελθόν και μετά από μια μικρή, σχετικά, μεταβατική περίοδο το κόμμα θα περάσει στα χέρια της Αγίας Οικογένειας του Απέθαντου...
Τρέμω...

Αλλά από την άλλη καιρός δεν είναι να ξεκουραστεί λίγο και το παλληκάρι μας που έχει ρέψει στη δουλειά και στο τρέξιμο...?

Έμαθα, δε, ότι όλη αυτή η ιστορία με την διακυβέρνηση της χώρας τον έχει αφήσει πίσω στις εξελίξεις της τεχνολογίας και του gaming αφού ενώ οι φίλοι του παίζουν το καινούργιο PRO (2009) σε Playstation3 εκείνος ακόμα έχει το περσινό και το παίζει, το pro, σε Xbox.

Χθες βράβευσε τους Ευρω-νικητές του ΠΑΟ... Όταν ο "Γκαστόνε" ευχήθηκε να τα ξαναπούν του χρόνου τέτοιες μέρες για το 6ο του ΠΑΟ γέλασα με την ψυχή μου... Και άντε ο ΠΑΟ μπορεί και να το ξαναπάρει(πολλά γίνονται...), στον Ομπράντοβιτς κανείς δεν εξήγησε ότι ο Κώστας έχει βαρεθεί???

Για μένα ήταν ο νούμερο 1 ύποπτος να παραπέμψει τον Παυλίδη...

Φταίει το ΠΑΣΟΚ; Ναι, φταίει....

Με αφορμή την προηγούμενη ανάρτηση μου, στην οποία γράφω ότι ο νόμος περι ευθύνης υπουργών είναι νόμος-έκτρωμα και τον χρεώνεται το ΠΑΣΟΚ, αφού επί δικής του κυβέρνησης πέρασε από τη Βουλή, έλαβα 4 μηνύματα στο κινητό μου αλλά και στο λογαριασμό μου στο facebook, τα οποία σε γενικές γραμμές με κατηγορούσαν ότι τα λέω εκ του ασφαλούς και ότι η ΝΔ έχει κάνει τόσα και εγώ βρήκα να πω για το ΠΑΣΟΚ, όπως δηλαδή κατηγορούσα εγώ τον Λαζόπουλο προχθές, κατηγορούσαν αυτοί εμένα...

Ωστόσο δεν είναι έτσι και όσοι διαβάζετε τα κείμενα μου ξέρετε ότι η κριτική μου στην κυβέρνηση είναι μόνιμη και όχι ανάλογα με το που φυσάει ο άνεμος. Δεν παίρνω γραμμή, και αυτό ίσως είναι και το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του blogging...

Για να είμαι όμως σωστός δεν έχω παρά να επισημάνω και τις ευθύνες των προήγουμενων κυβερνήσεων. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα είναι 2 νόμοι πάνω στους οποίους έχει γαντζωθεί η ΝΔ και εξακολουθεί να κυβερνάει (sic) αυτόν τον τόπο. Ένας είναι ο νόμος περι ευθύνης υπουργών και ο άλλος είναι ο νόμος περί ασυμβίβαστου...

Σήμερα λοιπόν που αναζητάμε ευθύνες, και που το ΠΑΣΟΚ επιτίθεται προς όλα τα μέτωπα, στρατηγική που έχει αποδόσει στο παρελθόν, καλό θα ήταν να διευκρινίσουν στην Ιπποκράτους ότι την ευθύνη για τα νομοσχέδια του κόμματος, την τελική συνολική ευθύνη, την έχουν οι συνταγματολόγοι του, κυρίως δε ο άνθρωπος που θα ένωνε την παράταξη, αφού παραλίγο να την διαλύσει...

Πρίν το Πάσχα... τα Πάθη!

Άγιες μέρες πλησιάζουν, γιορτές και αργίες. Ευκαιρία να ξεχαστεί κανείς όσο μπορεί τουλάχιστον, από τα καθημερινά προβλήματα και τις σκοτούρες της οικονομικής κρίσης και της δύσκολης συγκυρίας.

Αυτός όμως που δεν θα βρει την πολυπόθητη ξεκούραση είναι ο πρωθυπουργός, ο οποίος έχει να αντιμετωπίσει πλέον και μια προανακριτική επιτροπή της βουλής, στην οποία μπορεί να έχει την πλειοψηφία το κυβερνών κόμμα ωστόσο ακόμα και έτσι ο Α. Παυλίδης δεν μπορεί να αισθάνεται καθόλου ήσυχος αφού η στάση του και τα όσα είπε στην «απολογία» του στη βουλή την Δευτέρα το βράδυ ενόχλησαν και πολλούς βουλευτές της παράταξής του. Και μπορεί ο ίδιος να είπε ότι δεν παραιτείται ωστόσο οι μουρμούρες στους διαδρόμους της βουλής και της Ρηγίλλης έχουν άρωμα διαγραφής και συνάμα και άρωμα πρόωρων εκλογών. Για να ξεκουραστεί και ο άλλος ο έρμος (που λέει και η γιαγιά μου!).

Βέβαια σε όλη αυτή την ιστορία μπορεί τελικά να βγει λάδι ο βουλευτής Δωδεκανήσου, και τότε θα είναι εκείνος που θα κρατά στο χέρι την κυβέρνηση του Κώστα… Τότε είναι που θα έχουμε σκληρό ροκ και στην ΝΔ. Τώρα τα πράγματα είναι απλά. Ο Καραμανλής αν χάσει στις Ευρωεκλογές με μια διαφορά που θα είναι διαχειρίσιμη θα κρατηθεί στην ηγεσία του κόμματος μέχρι τις εθνικές εκλογές. Αν όμως η διαφορά δείξει σημάδια αυτοδυναμίας για το ΠΑΣΟΚ, τότε μαντέψτε ποιος θα πάει τη χώρα σε εκλογές, βουλευτικές αυτή τη φορά; Μα φυσικά ο Τέλης… Και το αποτέλεσμα το περιγράφει καλύτερα μια ταμπέλα στην οδό Αγγελάκη, στην Θεσσαλονίκη:

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΕΛΕΤΩΝ Α. ΠΑΥΛΙΔΗΣ…

Χθες όμως ο πρωθυπουργός ευτύχησε να έχει για άλλη μια φορά την συμπαράσταση και την βοήθεια από έναν σταθερό του σύμμαχο. Και αναφέρομαι φυσικά στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha ο οποίος μέσω του Λάκη Λαζόπουλου προσπαθεί να κρύψει τις ατέλειες του κουρασμένου ενώ αντίθετα τονίζει με φωσφοριζέ μαρκαδοράκι τις αντίστοιχες του Γιώργου Παπανδρέου…

Και ενώ εμείς έχουμε ένα σχέδιο για κάθε πιθανό σενάριο εκλογών και ασχολούμαστε με τον Τέλη και το κωλόσπιτο(α.. ρε Γιαννοπουλε, καλή σου ώρα) στην Ε.Ε. έχουν από τώρα έτοιμα τα μέτρα που θα πρέπει να ληφθουν σε περιπτωση χρεωκοπίας της Ελλάδας. Αναρωτιέμαι, αυτοί οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν έχουν κανένα σκανδαλάκι να ασχολούνται; Τα έχουν όλα λυμένα; ΟΧΙ! Απλά όταν στην Γαλλία για παράδειγμα φτάνουν στοιχεια που ενοχοποιουν έναν βουλευτή ή και υπουργό, τότε αυτός απομακρύνεται από τη θέση του πάραυτα και πάντως δεν αγορεύει στη βουλή για να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Το κάνει αλλά σε δικαστήριο όπως κάθε πολίτης. Στον ίδιο νόμο λογοδοτούν όλοι. Όχι όπως εδώ που με τον νόμο έκτρωμα του ΠΑΣΟΚ περί ευθύνης υπουργών, αυτά τα πρόσωπα απολαμβάνουν διαφορετικής αντιμετώπισης από την δικαιοσύνη.

Για τον Ομπάμα και την επίσκεψη του στην Τουρκία, απλά να πω ότι τα τελευταία χρόνια η τουρκική διπλωματία δούλεψε αρκετά καλά και αυτό εξαργυρώνει τώρα, Ενώ αντίθετα στην Ελλάδα η εξωτερική πολιτική έχει παγώσει για λόγους που μόνο η οικογένεια των ψηλών γνωρίζει..

Ελλάδα και κρίση: Σύμμαχος το ευρώ ή... τροχοπέδη;

Νομπελίστες οικονομολόγοι και διάσημοι αναλυτές των οικονομικών δεδομένων του πλανήτη συμφώνουν ότι στις ΗΠΑ η έξοδος από την κρίση θα έρθει μόλις κυκλοφορήσει στην αμερικάνικη αγορά πληθωριστικό χρήμα. Θα γιγαντώσουν μεν τον πληθωρισμό τους ωστόσο θα καταφέρουν να κινήσουν την αγορά και τη βιομηχανία, με κύριο άξονα τις εταιρείες κατασκευής αυτοκινήτων και τις τράπεζες... Και έτσι θα φορτώσουν, αθελά τους (ίσως και όχι) το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής κρίσης στο άλλο μεγάλο νόμισμα του πλανήτη, το ανώριμο ηλικιακά σε σχέση με το δολλάριο, ευρώ...

Στην περίπτωση που η Ε.Ε. έχει προβλέψει σωστά τις συνέπειες αυτής της κίνησης και έχει θωρακίσει την οικονομική της πολιτική θα αντιδράσει και θα δημιουργήσει πλέγμα προστασίας για την ευρωπαικη αγορά και την βιομηχανία. Αν όμως δεν υπολογιστούν σωστά οι παράμετροι της ενέργειας αυτής είναι ορατό το ενδεχόμενο κατάρρευσης τραπεζών, μεγάλων εταιριών ή και χώρων ολόκληρων...

Και τίθεται τώρα το εξής ερώτημα:

Η Ελλάδα του άναρχου οικονομικού συστήματος, της παραοικονομίας και των υψηλών, μέχρι πρότινως, ρυθμών ανάπτυξης έχει τη δυνατότητα να στηριχθεί σε ένα νόμισμα που θα οδηγήσει, υποθετικά, άλλες χώρες σε κατάρρευση; Η παλιά καλή δραχμή δεν θα αποτελούσε ένα ακόμη στεγανό στην αντιμετώπιση της κρίσης, αν και όταν αυτή δείξει τα δόντια της πραγματικά στη δική μας αγορά;

Με αν και με λόγια όλα γίνονται και ο καθένας μπορεί να ονειρεύεται ότι θέλει. Η παραπάνω έρωτηση είναι άποψη ενός ανθρώπου που η γνώμη του μετράει για μένα. Θέλω απλά να δώσω μια πρόχειρη απάντηση γιατί οι σπουδές μου και το γενικότερο, όποιο, υπόβαθρο που έχω δεν μου επιτρέπει να κάνω αναλύσεις. Όταν η Ελλάδα μπήκε στην ΟΝΕ το έκανε πρώτιστα για να εξασφαλίσει την οικονομική της ανάπτυξη και πρόοδο και, πράγματι, βάδιζε σε αυτόν το δρόμο για αρκετό καιρό. Δεν μπορώ να διανοήθω ποια θα ήταν η αντιμετώπιση των εταίρων στη χώρα μας αν οι κύριοι Καραμανλής και Αλογοσκούφης ζήτουσαν να γίνει απογραφή με την Ελλάδα να βρίσκεται ακόμα στην εποχή της δραχμής. Επίσης δεν θέλω να ξέρω τι θα γινόταν αν το 8μηνό που πέρασε αντί για ευρώ είχαμε πεντοχίλιαρα.

Η οικονομική κρίση καλώς η κακώς μας βρήκε υπό ενιαίο νόμισμα και γι' αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί συλλογίκα, και προς όφελος όλων των εταίρων, ανεξάρτητα από το χρέος και από τις άλλες υποχρεώσεις τους.

Αυτά όλα βέβαια αυτόν τον καιρό έρχονται σε δεύτερη μοίρα για την κυβέρνηση του Κώστα ο οποίος ήταν που ήταν κουρασμένος, έχει τώρα να ασχολείται και με τον Αριστοτέλη Παυλίδη, ή απλά Τέλη, ο οποίος μπορεί εύκολα να γίνει η αφορμή για αποχώρηση αλλά κανείς δεν θέλει να του το προτείνει..

Άσυλο κουκούλα και εξύβριση....

Αν εσύ που με αντιπαθείς και σου εχω κάνει κακό, έρθεις και μου σπάσεις, χωρίς κουκούλα, το αυτοκίνητο θα καταδικαστείς για 2 χρόνια φυλακή. Αν όμως πιστεύεις στην αναρχία και αισθάνεσαι κοινωνική αδικία και σπασεις ένα αυτοκίνητο με κουκούλα τότε καταδικάζεσαι σε 10 χρόνια. Ε λοιπόν αυτό από μόνο του εξηγεί γιατί η ποινικοποίηση της κουκούλας είναι άδικη και αστεία αφού δημιουργεί ανισότητα και προκαλεί το κοινό αίσθημα... Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ένα ζευγάρι πράσινα παπούτσια στοχοποίησε έναν αθώο...


Χθες επίσης έγινε μια πρώτη νύξη για να ποινικοποίηθει η εξύβριση σε βάρος των αστυνομικών... Ανεξάρτητα με το πως αισθάνεται ο καθένας που ακούει το περίφημο συνθημα στα γήπεδα και έχει αδερφό, φίλο, ή γονέα αστυνομικό θεωρώ ότι το να γυρνάμε την χώρα 35 χρόνια πίσω και να καταργούμε την ελευθερία της έκφρασης, η οποία αποτελεί βάση του συντάγματός μας, δείχνει σε τι αδιέξοδο έχουμε περιέλθει... Αν η αστυνομία δεν κάνει καλά τη δουλειά της δεν ευθύνεται ο διαδηλωτής που την "στολίζει" από την απέναντι μεριά του δρόμου. Ευθύνεται 100% αυτός που δίνει εντολές, ακόμη και αν η ευθύνη αυτή είναι πολιτική...

Και ας περάσουμε και στο πιασάρικο θέμα της ημέρας... Υπάρχει λοιπόν ένας νόμος που λέει ότι αν μια κακουργηματική πράξη λάβει χώρα εντός του ασύλου ενός πανεπιστημίου οι αστυνομικές αρχές έχουν τη δυνατότητα να επέμβουν... Αυτό δυστυχώς δεν τηρείται. Γενικότερα, δε, το νομικό πλαίσιο που αφορά το άσυλο είναι αρκετά καλά δομημένο.. Και μόνο όμως το ότι υπάρχει νόμος με θέμα το άσυλο, το έχει κατοχυρώσει στις συνειδήσεις, και λόγω ιστορικών γεγονότων, σε άβατο της αστυνομίας, και μάλιστα ιερό. Η ειρωνεία είναι ότι τα πανεπιστήμια είναι γεμάτα ασφαλίτες...

Επί του πιεστηρίου να σας ενημερώσω ότι ο κ. Μαρκογιαννάκης, υπουργός Δημ. Τάξης τη νύχτα βρέθηκε στα φυλάκια των ΜΑΤ και μοίρασε πίτσες...

Αφήνω χωρίς σχόλιο το τελευταίο, και για να κλέισω λέω ότι όλα τα παραπάνω φανερώνουν έλλειψη ψυχραιμίας των κυβερνώντων... Μπορούν να κατοχυρώσουν τους αστυνομικούς και να καταπολεμήσουν την εγκληματικότητα χωρίς να προκαλούν το κοινό αίσθημα των Ελλήνων. Εξάλλου τα αίτια της εγκληματικότητας είναι βαθύτερα, κοινωνικά και πρέπει γι' αυτά να υπάρξει μέριμνα, ώστοσο αυτή ειναι μια άλλη συζήτηση που την κάνουμε συχνά από εδώ και θα την κάνουμε και περαιτέρω...

Χρόνια Πολλά...

για όσους βλέπουν τις αναρτήσεις στο facebook τα βίντεο από το youtube δεν προβάλλονται..
για να τα δείτε πρέπει να επισκεφτείτε το blog...

Γιάννης Πρετεντέρης. Ένα όνομα... μια φίρμα... μια ιστορία!

Παρακάτω σας έχω αυτούσιο το άρθρο του Πρώτου Θέματος για την επίθεση που εξαπέλυσε μέσω του Βήματος ο Γιάννης Πρετεντέρης στον Γιώργο Α. Παπανδρέου...



το σκαναρισμα της εικόνας το έκανε το troktiko... εμεις κάναμε υποκλοπή!

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του... Γιώργου Αυτιά!

Πάντα η γνώμη μου για τον Γ. Αυτιά δεν ήταν και η καλύτερη. Τον θεωρώ έναν τύπο που επιβιώνει πηγαίνοντας με τον άνεμο και σίγουρα έναν κακό και μικρόψυχο ανθρωπάκο. Είχα κατά καιρούς απτά παραδείγματα για αυτά που αναφέρω ωστόσο προτίμησα να τον "δώσω" σήμερα με βάση την αντιμετώπιση των 2 αγώνων του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ. Την Πέμπτη το πρωί λοιπόν ο κύριος αυτός πανηγύριζε για τις γκολάρες, όπως τις έλεγε, της ομάδας του Πειραιά αποκαλώντας μάλιστα τον Ντιόγο με το αυτοσχέδιο όνομα Γκόγκο. Δείγμα της λίγης σχέσης του με τον χώρο... Σήμερα, δε και μετα τα όσα έγιναν χθες στο γήπεδο της Τούμπας είχε 3 παράθυρα στα οποία γινόταν διαγωνισμός γραφικότητας... Στο αριστερό εκείνος, στο μεσαίο ο νομάρχης της καρδιάς μας και στο τρίτο μεγαλύτερος όλων των γραφικών ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ Ασλανίδης, που μετέπειτα κάνει καριέρα στα μέσα ως ο νούμερο 1 αντι-ολυμπιάκος... Και όλοι μαζί λιβάνιζαν τον δικέφαλο του βορρά παρακάμπτωντας τα χθεσινά γεγονότα. Φυσικά εγώ προσωπικά δεν περίμενα κάτι καλύτερο ωστόσο καλό είναι να λέμε κάποια πράγματα για να τα βλέπει και ο κόσμος γύρω μας και να ξέρει με τι υποκείμενα έχει να κάνει...

Για τις επαφές με συγκεκριμένα, πολιτικά, συμφέροντα που είχε στην Αλεξανδρούπολη τον Ιανουάριο είναι άσκοπο να πούμε μια και είναι γνωστές οι θέσεις του...

Το μη-βιβλίο της ομάδας του Pirate Bay

Απόσπασμα...

Το βιβλίο που διαβάζετε δεν έχει ούτε συγγραφέα, ούτε ντιζάινερ, ούτε επιμελητή, και κανένα μέσο διανομής. Πώς συνέβη αυτό;


Διαβάστε τις τρομακτικές οδηγίες που εμφύτευσε ένα χαλαρά συνδεδεμένο δίκτυο ειδικών των τεχνολογιών σε ένα υπάρχων δίκτυο για να κλέψει τα αυγά, τα δολάρια, και τα jpges από μιας ανυποψίαστη νέα γενιά μπροστά στα μάτια του οικονομικού κατεστημένου.


Διαβάστε πώς οι servers, οι seeders, οι trackers, τα μαιλ, τα εταιρικά συμβόλαια, οι διεθνείς επενδυτές, το χαρτζιλίκι του Ikko, οι σκανδαλιστικές διαφημίσεις, οι σύνδεσμοι, και οι μηχανές αναζήτησης παρείσφρυσαν και κατέστρεψαν έναν κόσμο που δεν είχε που να ακουμπήσει, που να ζητήσει συμβουλές, κανέναν που να μπορεί να εμπιστευτεί…


Η μηχανή που λειτουργεί κάτω από τις ραδιοσυχνότητες, κινείται ανεμπόδιστη από τις ζούγκλες της Καμπότζης, στις γκέι γειτονιές του Σαν Φρανσίσκο, στις άδειες παραλίες του Τελ-Αβίβ, και μέσα από τις συνδέσεις internet κανονικών ανθρώπων στο Jönköping και το Göteborg. Δεν αφήνει κανέναν ανέγγιχτο και καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμα της. Τεχνολογικά ανώτερη και υλικά ανεξάρτητη μετασχηματίζεται, μεταμορφώνεται, και επανεμφανίζεται διαρκώς σε συνεχώς διαφορετικές ενσαρκώσεις και υποδυόμενη διαφορετικά ονόματα κώδικα. Ενώ στραγγαλίζει τους αντιπάλους της, παραμένει άπιαστη, και ακόμα περισσότερο ακατανόητη. Έχει ειπωθεί ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που το Kopimi (αντέγραψέ με) ελευθέρωσε τον κόσμο, αλλά μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα είναι η τελευταία.


001. Αποκτήστε ίντερνετ.


002. Αρχίστε να χρησιμοποιείται το Internet Relay Chat


003. Δημιουργήστε μια συστοιχία και γεννήστε μια ιστοσελίδα.


004. Πειραματιστείτε με ψυχοτρόπες χημικές ουσίες.


005. Φτιάξτε ένα πρόγραμμα με τρία βήματα


006. Πάρτε μια σθεναρή στάση για κάτι παραγωγικό και αναγκαίο


007. Μην ρυθμίσετε τίποτα


008. Πείτε ότι θα μετακομίσετε σε δύο εβδομάδες, αλλά μείνετε για επτά μήνες. Επιστρέψτε μετά από ένα χρόνο για να κάνετε ακριβώς το ίδιο πράγμα.


009. Κυλιστείτε στο πάτωμα γελώντας δυνατά (Rotflol)


010. Ηρεμήστε, είστε είδη στο μέσο του δρόμου


011. Πλάκα σας κάναμε.


012. Μην σκέφτεστε έξω από το κουτί. Κτίστε ένα κουτί.


013 Δώστε υποστήριξη. Δώστε υποστήριξη.


014. Οργανώστε και συμμετέχετε σε πάρτυ και πανηγύρια


015. Ξεκινήστε 30-40 blog για το ίδιο θέμα.


016 Αποστραγγίστε τον ιδιωτικό τομέα από προγραμματιστές, γραφίστες, και διανοούμενους.


018. Συχνά εκφραστείτε αόριστα στα ΜΜΕ


019. Να διαδίδετε όλες τις φήμες.


021. Ξεκινήστε ένα ραδιοφωνικό κανάλι.


022. Να αντιγράφετε ότι χρησιμοποιείται και να του δίνετε μια αυθαίρετη ονομασία, είτε είναι μηχανή αναζήτησης, ή δημόσια υπηρεσία.


023. Να αγοράσετε ένα λεωφορείο


028. Ποτέ μην στοχεύετε κάπου.


029. Βάλτε τα με τον καθένα


030. Επινοήστε ή κάνετε κατάχρηση του Kopimi (αντέγραψε με)


031. Κάντε πράγματα σαν μια συνάθροιση, όχι σαν μια συλλογικότητα.


032. Η διαφήμισή σας να είναι συγκεχυμένα όμοια με αυτή των μεγάλων εταιριών


033. Να δράτε πάντα με πρόθεση.


035. Να υποστηρίζετε πάντοτε ότι το κατεστημένο είναι πίσω.


035. Όταν σας ασκούν κριτική, κατηγορήστε άλλους, και αναφερθείτε στο μη-γραμμική


036. Να στέλνετε τα πάντα σε όλα τα μέσα, όποια και αν είναι αυτά.


038. Γίνεται γονείς και στήστε ένα blog για την ανατροφή τους.


040. Να έχετε ζωντανή συμμετοχή σε διαδικτυακές συζητήσεις που δεν σας ενδιαφέρουν.


041. Να στήσετε τουλάχιστον τρία με τέσσερα κανάλια IRC για κάθε εγχείρημά σας.


042. Να τσακώνεστε και να συμφιλιώνεστε συχνά.


043. Να μοιράζεστε αρχεία με οποιονδήποτε το επιθυμεί.


045. Να κάνετε παρέα με αριστερούς, δεξιούς, και φιλελεύθερους.


046. Να βλέπετε τον αριθμό 23 στα πάντα.


047. Να φλερτάρετε με το χρήμα.


048. Πολύ σπάνια (λέει ο afk)


049. Απειλήστε πολύ μεγάλες Αμερικανικές εταιρίες.


057. Σε μία δίκη, αρνηθείτε τα πάντα.


058. Καλλιεργήστε αβάσιμους μύθους και αντιδράστε απέναντί τους.


059 Να χακεύετε ιστοσελίδες, λογιαριασμούς μαιλ, και άλλα πράγματα.


060. Πάντοτε να χλευάζετε και να γελοιοποιείτε όλες τις διαστάσεις της πνευματικής ιδιοκτησίας


061. Φτιάξτε μια ιστοσελίδα όπου ο καθένας μπορεί να αγοράσει και πουλήσει ψήφους σε δημοκρατικές εκλογές.


080 Να χρησιμοποιείται τον όρο «δυναμικός» σαν να σήμαινε «εκτός ελέγχου»


083. Ισχυριστείτε ότι λαμβάνετε 1265 μαιλ ανά ημέρα.


088. Δημιουργήστε την μεγαλύτερη υπηρεσία ανταλλαγής αρχείων στο κόσμο σε ένα βράδυ.


089. Να προσελκύσετε τη διεθνή προσοχή από παρανόηση.


093. Να σώσετε το διαδίκτυο


094. Να χρησιμοποιήσετε το διαδίκτυο σαν πηγή σοβαρών συζητήσεων


097. Ακολουθήστε το κίτρινο ανθρωπάκι.


099. Δημιουργήστε κοινωνικές υπηρεσίες σαν μια παρωδία των α-κοινωνικών υπηρεσιών.


100. Αρχίστε πάλι από την αρχή.


100. Να προσέχετε τις φλεγόμενες γάτες


100. Γράψτε ένα βιβλίο, αλλά ξεκινήστε από το εξώφυλλο.


100. Να κερδίσετε.

ολόκληρο το μη-βιβλίο θα το βρείτε εδω

Η σοσιαλδημοκρατία...

...πρέπει να διαφοροποιηθεί από τις καθαρά φιλελεύθερες προσεγγίσεις, όπως πρέπει και να μάθει από αυτές. Επίσης οφείλει να θυμάται τη σημασία του κράτους και των διεθνών μορφών πολιτικής, από τις οποίες λείπει η έντονη προώθηση της παγκοσμιοποίησης. Πρέπει να διατηρήσει λίγο από το σκεπτικισμό για τις δυνατότητες του διαλόγου στα κοσμοπολιτικά φόρα και να συνειδητοποιήσει τη σημασία του κράτους και της πολιτικής της σύγκρουσης.

Luke Martell
Πηγή: www.re-public.gr

Για ένα καλύτερο αύριο...

Είναι νομιζω καιρος να αναλογιστουν οι κυβερνωντες τις ευθύνες τους και να δωσουν στη χώρα τη διεξοδο που ψαχνει... τις εκλογές. Ο ελληνικος λαος δεν μπορει και δεν πρεπει να ανεχτεί αλλο αυτη την πολιτική της στρουθοκάμηλου που νομιζει οτι κρύβωντας τα προβληματα αυτα εξαφανιζονται...
Πρέπει η Ελλάδα να περάσει μπροστα και να κινηθει με γνωμονα το συμφέρον του πολίτη...
Το ΠΑΣΟΚ σε αυτη την προοπτικη πρεπει να σταθει αντάξιο των προσδοκιών και των ελπίδων των Ελλήνων, να διδαχτεί απο τα λάθη του παρελθόντος, να προκαλέσει μια ευρύτερη κοινωνικη και πολιτικη συνοχη και να εμπλουτίσει την ελληνική πολιτική σκηνή με νέα στοιχεία που θα οδηγήσουν στην βελτίωση του πολιτκού συστήματος, όπως η πράσινη αναπτυξη.
Ο Γιώργος Παπανδρέου οφείλει να είναι ο πρωθυπουργός που θα οδηγήσει την Ελλάδα έξω από την οικονομική και πολιτική κρίση. Είναι ο άνθρωπος στον οποίο συγκεντρώνονται οι ελπίδες μας για ένα καλύτερο αύριο...
Καλό μας αγώνα...

Έλα να πάμε... εκλογές!

Χθες ο Γιώργος Παπανδρέου έδωσε στο Ζάππειο εφ' όλης της ύλης συνέντευξη τύπου. Το αξιοσημείωτο δεν κρύβεται εδώ, αλλά στο ότι ο πρωθυπουργός για πρώτη φορα μετά απο αρκετό καιρό επέλεξε να απαντήσει στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Και μάλιστα σε ζώνη υψηλής τηλεθέασης... Σε ένα διαγγελμα που τα είχε όλα. Νέα οικονομικά μέτρα, ευχολόγια και κρτική στην αντιπολίτευση. Δύο πράγματα μόνο δεν είχε, αυτοκριτική και μια ημερομηνία. Και αν για την αυτοκριτική είμαστε σίγουροι ότι ποτέ δεν θα την ακούσουμε από τον Κώστα Καραμανλή ώστοσο την ημερομηνία των εκλογών από μέρα σε μέρα περιμένουμε να την μάθουμε. Τώρα πια έχει βρει, ο πρωθυπουργός, και κίνητρο... Την ευρύτερη κοινωνική συναίνεση που δεν υπάρχει...

Ανασκόπηση... εβδομάδας!

Καλό μήνα... φέτος ο Φλεβάρης είναι κουτσός όπως συνήθως και όχι όπως ο περσινός με τις 29 μέρες... Παρ' όλο που έφυγε το δίσεκτο έτος όμως, τα προβλήματα εξακολουθούν να υπάρχουν και μάλιστα μεγαλώνουν, τόσο που ξεφεύγουν από τα χέρια των κυβερνώντων και μεταφέρονται σε ευρωπαικό επίπεδο. Και οι Ευρωπαίοι δεν αστειεύονται...

Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά τα πράγματα...

Τα μπλόκα των αγροτών που τόσο μας απασχόλησαν όλες αυτές τις μέρες, δεν υπάρχουν πλέον γιατί οι "γαλάζιοι" αποχώρησαν και έμειναν οι "πράσινοι". Οι δε "κόκκινοι" είχαν κανει ξεχωριστά μπλόκα από την αρχή, σαν αγρότες από άλλο ανέκδοτο! Συνολικά το συμπέρασμα που βγήκε είναι ότι ο Χατζηγάκης έδωσε ψίχουλα, τα οποία θέλησε να τα περάσει ως αποζημιώσεις για να μην έχει το βραχνά της ΕΕ που δεν επιτρέπει επιδοτήσεις λόγω σφιχτής δημοσιονομικής πολιτικής. Έλα όμως που βγήκε και μας το δήλωσε σε όλους εμάς το πανέξυπνο σχεδιό του... Το άκουσε η αρμόδια επίτροπος, της οποίαςτο κινητό όπως είπε ο υπουργός δεν απαντούσε, και τώρα θα πέσουν και πρόστιμα....

3 χρόνια λιτότητα...

Αυτό προβλέπει το σχέδιο που απέστειλε στην ΕΕ ο νέος υπουργός Οικονομίας κ. Γ. Παπαθανασίου. Χθες τελείωσε ο Γενάρης και πριν από ένα μήνα ψηφίστικε ο προυπολογισμός που ήδη έχει αλλάξει σε χρόνο ρεκόρ... Και αναρωτιέται κανείς, εύλογα... Τόσο κακός διαχειριστής ήταν ο κ. Αλογοσκούφης, και αν ναι τότε γιατί ήταν ο "τσάρος" της οικονομίας για 5 χρόνια; Και το σχέδιο αυτό σκάει μύτη ενώ είχαμε μπει σε μια σπέκουλα παροχών ενόψει εκλογών και χαμηλών ποσοστών της ΝΔ. Φανταστείτε δηλαδή πως θα ήταν τα πράγματα αν είχαμε δυνατή κυβέρνηση. Θα μας ρουφούσαν το αίμα με καλαμάκι....!

Ο γιος του ταχυδρόμου...

...έστειλε γράμμα! Σήμερα στη RealNews του κ. Χατζηνικολάου κάνει την επανεμφανισή του μετά από καιρό ο Θ. Ρουσόπουλος. Μήπως γιατί ένοιωσε την ανάγκη να απολογηθεί; Όοοχι... Ο ίδιος λέει οτι έχει κάνει λάθη αλλά οχι εκείνα για τα οποία επικρίθηκε. Μα τότε γιατί έδωσε συνέντευξη; Μα για να μας πει ότι δεν πρέπει να γίνουν τώρα εκλογές, αλλά όταν γίνουν ο ίδιος θα είναι υποψήφιος στη Β' Αθηνών. Αυτό είναι σίγουρο. Είναι δυνατόν να λέει οτι η ΝΔ θα συρρικνωθεί χωρίς τον Καραμανλή και ο χοντρός, που είναι και συναισθηματικός, να τον αφήσει εκτός λίστας; Ε, βέβαια όχι... Και ο Θοδωρής γι' αυτό το λέει. Χώρια που χωρίς τον Κωστάκη είναι λίγα τα ψωμιά του στο κόμμα... Ήδη ένας άλλος παραιτημένος, ο Καραχάλιος ζητάει σήμερα μέσα από το Πρώτο Θέμα να επιστρέψει την έδρα του ο γιος του ταχυδρόμου....

Εν ψυχρώ...

...δολοφόνησε 10 ελληνοκύπριους και εν ψυχρώ το ομολόγησε σε τηλεοπτική εκπομπή ο Τούρκος ηθοποιός Ατ. Ολγκάτς, προκαλώντας έτσι τις αντιδράσεις όλων των Κυπρίων και των Ελλαδιτών. Όλων; Μάλλον όχι αφού η υπουργός Εξωτερικών κ. Ντόρα Μπακογιάννη δεν έκρινε σκόπιμο να το αναφέρει και να το καυτηριάσει σε πρόσφατη κομματική εκδήλωση. Και την ίδια στιγμή που έχουν ενεργοποιηθεί η Ε.Ε. αλλά και ο ΟΗΕ, δεν έχει γίνει καμία ενέργεια προς αυτούς τους φορείς από την ελληνική πλευρά. Τόσο.. αμερικανάκια πια;

Προβλέπεται μάχη...

...για τα ηνία της Ολυμπιακής Επιτροπής, την προεδρία της οποίας διεκδικούν ο κ. Μίνως Κυριακού, της οικογενείας του ΑΝΤ1, και ο κ. Ισίδωρος Κούβελος, της οικογενείας Μητσοτάκη!

Κατά τα άλλα...

...στο πράσινο στρατόπεδο είναι σίγουροι πλέον ότι θα γίνουν σύντομα εκλογές και τις περιμένουν πως και πως, ο Τσίπρας βρίσκει ομοιότητες του ΣΥΝ με τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ αλλά όχι με το κόμμα, Ο πολυδιαφημισμένος πολυμετοχικός ΠΑΟ δεν βρίσκει άκρη με το γηπεδικό του ζήτημα και σήμερα έχει ντέρμπυ! ΑΕΚ - Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ και... ας κερδίσει ο καλύτερος... Οταν πια θα το έχουμε καθαρίσει το ματσάκι Ερνέστο, και αν τον αφήσουν οι γιατρόι, βάλε για 5 λεπτά τον Ντάρκο μέσα. Είμαι σίγουρος ότι ακόμα και οι αεκτζήδες θα τον αποθεώσουν...

Διαβάστε εδώ μια πολύ ωραία ανάλυση για το ντέρμπυ απο τους Β. Μπακόπουλο και Β. Αρναούτογλου...

Αυτά... Έχω παραμελήσει το ιστολόγιο μου αρκετά τελευταία ωστόσο η αιτία είναι ενα πολύ απαιτητικό θυληκό που έρχεται μόνο 3-4 φορές το χρόνο και προσπαθώ να αφοσιώνομαι σε αυτήν... Εξεταστική την λένε, και όσοι την έχουν γνωρίσει με καταλαβαίνουν...

Επιτήρηση... τρακτέρ!

Η χώρα είναι κομμένη σε κομμάτια λόγω αγροτών που διεκδικούν καλύτερες συνθήκες και είναι στα πρόθυρα μιας νέας επιτήρησης που απλώς δεν ανακοινώθηκε ακόμα... Αλλά όλα στην Ελλάδα πηγαίνουν καλά γιατί έγινε ανασχηματισμός. Ακόμα τα οφέλη του ανασχηματισμού περιμένουν στην ΝΔ να σταθμίσουν για να προχωρήσουν σε κυβερνητικό έργο... Εν τω μεταξύ με αόριστη παροχολογία συντηρούν ένα κλίμα προεκλογικό που βυθίζει ακόμα περισσοτερο την χώρα σε οικονομική κρίση... Από την άλλη στο κόμματ της αξιωμ. αντιπολίτευσης βλέπουν στα γκάλοπ μεγάλες διαφορές που δεν τις ακούμπησε ο ανασχηματισμός και εφησυχάζουν. Περιμένουν απλά να πέσει η κυβέρνηση και δεν προετοιμάζουν ένα σχέδιο διακυβέρνησης και εξόδου από την κρίση. Πρέπει το ΠαΣοΚ να αρχίσει να δείχνει κομμάτια του προγράμματός του για να κάνει ορατή την διαφορά που έχει από την παρούσα κυβέρνηση, και να δημιουργήσει στο κοινωνικό σύνολο την σιγουριά ότι έχει τη δυνατότητα να προσφέρει καινούργια πράγματα σε αυτόν τον τόπο.

Η μανία επέστρεψε... LOST!

Την Πέμπτη το απογευματάκι οι καλά γνωρίζοντες δεν έκαναν τον κόπο να μου τηλεφωνήσουν και όσοι το επιχείρησαν βρήκαν απλά το τηλεφωνό μου απενεργοποιήμενο... Ήταν η πρεμιέρα του 5ου κύκλου του Lost... Μια σειρά που από την μέρα που πρωτοξεκίνησε έγινε μανία σε ολόκληρο τον κόσμο και που πλέον βαδίζει σε μονοπάτια επιστημονικής φαντασίας! Έτσι απολαύσαμε ένα δίωρο επεισόδιο δράσης αλλά και απαντήσεων σε πολλά θέματα, ενώ παράλληλα μας δημιουργήθηκαν καινούργιες απορίες... Πάντως ένα πράγμα είναι σίγουρο: Η σειρά αυτή θα μονοπωλήσει τις επόμενες 15 Πέμπτες μας, όπως έκανε και προχθές...

SPOILER
οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο είναι απο το επόμενο (3ο) επεισόδιο...
και τις πήραμε απο το lostingreece.blogspot.com

Το αντίο σε έναν σταρ...

Darko θα θυμόμαστε πάντα όλα σου τα κατορθώματα στο λιμάνι και τα παλιότερα...

Darko Kovacevic
by sport24tv

βίντεο από το www.sport24.gr

Ευχόμαστε να είσαι πάντα καλά και να διαφημίζεις το μεγαλείο του Ολυμπιακού στην Ισπανία και σε όλο τον κόσμο....

19 Απριλίου πέφτει φέτος το Πάσχα...

...όλες οι άλλες Κυριακές είναι δυνάμει Κυριακές εκλογών με πιο πιθανή από όλες την Κυριακή των Βαίων...
Πρόωρη Ανάσταση δηλαδή...

Αντί επικήδειου...

Στα Νέα του Σαββατοκύριακου που μας πέρασε η πρόβλεψη του Καζαμία που συνέταξε ο Μίμης Ανδρουλάκης για τα πολιτικά πρόσωπα, ανέφερε για τον Γ. Αλογοσκούφη τα εξής:

Γιώργος Αλογοσκούφης

Ένας χωρικός θα του έλεγε «κατούρησες στη θάλασσα, το βρήκες στο αλάτι». Ένας κινέζος «έπεσες στο λάκκο και συνέχιζες να σκάβεις». Η αποτυχία του όμως είναι ευρύτερα αποτυχία ενός πολιτικού προσωπικού αλλά και ακαδημαϊκού, τεχνοκρατικού, επιχειρηματικού και τραπεζικού που διαμορφώθηκε σε μια μακρόχρονη περίοδο σταθερής ανόδου, στερείται τη «βαθειά μνήμη» των κρίσεων του καπιταλισμού και πανικόβλητο ανακαλύπτει ότι τα κλισέ δεν είναι λειτουργικά καθώς η παλίρροια του άφθονου και φθηνού χρήματος υποχωρεί, αποκαλύπτει ποιοι κολυμπούσαν τόσο καιρό ξεβράκωτοι και διαψεύδει τον παράλογο εφησυχασμό τους ότι η ομπρέλα του ευρώ κάνει ανώδυνη και ξεπερασμένη την ιστορία «δημόσιο χρέος».

Δικαίωση του... αχταρμά!

Σας είπα απο χθες οτι όλοι περιμένουν τον ανασχηματισμό είτε γιατι φοβουνται για τη θέση τους είτε γιατι εποφθαλμιούν υπουργική θέση... Και πραγματικά εκτός έμεινε ο Αλογοσκούφης που ονομαστικά ανέφερα χθες ενώ κάποιοι, ανύπαρκτοι μέχρι χθες, όπως ο κύριος Μπούγας και ο κύριος Μπεκίρης έγιναν υφυπουργοί... Η επαναφορά σε κυβερνητική θέση του Α. Σαμαρά σίγουρα σε κάποιου το στομάχι δεν έκατσε καλά, την ίδια στιγμή μάλιστα που έμεινε έξω ο Κυριάκος. Καθαρά επικοινωνιακές κινήσεις όλες οι απομακρύνσεις που έχουν να κάνουν με το Βατοπαίδι... Δηλωμένη η αποχώρηση του Λιάπη από καιρό με πρόσχημα την κατάδειξη του ηγετικού προφίλ του Καραμανλή, ενώ, όπως είπε μόλις η Ελληνοφρένεια... Με τον Άρη στην παιδεία, σύννεφο θα πάει η μαλακία... Δυστυχώς μια από τα ίδια, ανασχηματισμός που φέρνει στο μυαλό το σκετσάκι του Τζίμη Πανούση που άλλαζε θέση τον ντράμερ με τον κιθαρίστα...

ΥΓ.: Ξεχωριστή αναφορά θα κάνω σε αυτό το σημείο για τον φωστήρα Μαργαρίτη Τζήμα, τέως υπουργό Μακεδονίας Θράκης. Μη σας φανεί απίθανο αν αύριο στην παράδοση του χαρτοφυλακίου του μας πει ότι ευθύνεται το ΠΑΣΟΚ για την απομάκρυνσή του!

η φωτογραφία είναι αντιπροσωπευτική της κατάστασης και είναι από το troktiko...

Μαύρη Τρύπα...

Από το Σεπτέμβρη του 2007 και έπειτα σε τούτη τη χώρα μόνο τα σκάνδαλα θυμίζουν στους πολίτες ότι κάποιοι μυστήριοι τύποι αποτελούν την ελληνική κυβέρνηση... Κατά τα άλλα κενό, μαύρη τρύπα... Ωστόσο εδώ και περίπου μια εβδομάδα αύτη η τρύπα σκοτεινιάζει κι άλλο αφού ενόψει ανασχηματισμού όλοι, υπουργοί και βουλευτές, είναι σε αναβρασμό. Και είναι τόσο λίγα τα κουκιά που κανείς δεν ξέρει τη θέση που θα έχει στο νέο σχήμα, από τον υπουργό Οικονομίας μεχρι τον τελευταίο βουλευτή της ΝΔ. Όλοι ειναι μετακινήσιμοι, οι μεν για χαρτοφυλάκιο οι δε για βουλευτική έδρα. Ο μόνος σταθερός, αλλά και αυτός όχι για πολύ, φαίνεται να είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Αυτόν όμως δύσκολα θα τον βρει το καλοκαίρι στο Μαξίμου. Αυτό θα φανεί στον ανασχηματισμό και στις αντιδράσεις που αυτός θα προκαλέσει... Πιθανό νέο αντάρτικο θα αφήσει την κυβέρνηση έκθετη και θα σύρει σε εκλογές, στις οποίες φυσικά, και με τα μέχρι τώρα δεδομένα, δεν έχει καμία τύχη, την ίδια στιγμή που το ΠΑΣΟΚ χτυπά την πόρτα της αυτοδυναμίας. Είναι στο χέρι του Καραμανλή, αν η πτώση του θα είναι ηρωική η θα είναι εξευτελιστική όπως ήταν η διακυβέρνηση του.

Και μια και ανέφερα το ΠΑΣΟΚ να επισημάνω απλά αυτό που λέει ο Μ. Ανδρουλάκης στα ΝΕΑ και μπορείτε να το διαβάσετε στην πρώτη σελίδα του ιστολογίου μου πάνω δεξιά...

Ωστόσο για τους πράσινους θα μιλήσουμε εν καιρώ, τώρα μας απασχολούν οι απόντες μπλε!
5 χρόνια κυβερνούν αυτό τον τόπο και τα 4 πρώτα έφταιγε για όλα το ΠΑΣΟΚ. Τώρα που έλιωσε αυτή η καραμέλα γιατι δεν βγαίνει ούτε ένας να αναλάβει την ευθύνη των λόγων του και των πράξεών του;

Κύριε Καραμανλή αρχικά σας εμπιστεύτηκε ο λαός γιατί είχε βαρεθεί τους άλλους, αργότερα πίστεψε οτι είστε απλά μια παρένθεση, τις περσινές εκλογές δεν ξέρω και γω γιατί τις κερδίσατε αλλά πλέον η αντίστροφη μέτρηση άρχισε...

Βαλλιστική...

Καλησπέρα...

Πρώτο άρθρο για το 2009 και ξεκινάμε περίπου όπως και στα πρώτα άρθρα τούτου του ιστολογίου, με έναν πυροβολισμό και μια λέξη που μας έγινε βίωμα στις αρχές του Δεκέμβρη και τώρα ξανά μπήκε στο λεξιλόγιό μας... Βαλλιστική

• Βαλλιστική είναι η εξέταση εκείνη που όταν Σάββατο βράδυ πυροβολείται μαθητής στα Εξάρχεια από αστυνομικό το πόρισμά της βγαίνει μετά από 10 μέρες ενώ όταν Κυριακή βράδυ αστυνομικός πυροβολείται από τρομοκρατική οργάνωση το πόρισμά της κάνει μόνο 10 ώρες για να βγει.

Ο Διαμαντής που όταν τέλειωσε το λύκειο απόφασισε να γίνει αστυνομικός για να βγει γρήγορα στην παραγωγική διαδικασία και να μην επιβαρύνει τους γονείς του (θα μπορούσε δηλαδή να είναι ο αδερφός μου) βρίσκεται στην εντατική και παλεύει για τη ζωή του. Προσευχόμαστε για εκείνον και απορούμε ως που θα φτάσει αυτή η κατάσταση και πόσες ζωες θα θρηνήσουμε ακόμα για να αλλάξει κάτι σε αυτή τη χώρα...