Ελλάδα και κρίση: Σύμμαχος το ευρώ ή... τροχοπέδη;

Νομπελίστες οικονομολόγοι και διάσημοι αναλυτές των οικονομικών δεδομένων του πλανήτη συμφώνουν ότι στις ΗΠΑ η έξοδος από την κρίση θα έρθει μόλις κυκλοφορήσει στην αμερικάνικη αγορά πληθωριστικό χρήμα. Θα γιγαντώσουν μεν τον πληθωρισμό τους ωστόσο θα καταφέρουν να κινήσουν την αγορά και τη βιομηχανία, με κύριο άξονα τις εταιρείες κατασκευής αυτοκινήτων και τις τράπεζες... Και έτσι θα φορτώσουν, αθελά τους (ίσως και όχι) το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής κρίσης στο άλλο μεγάλο νόμισμα του πλανήτη, το ανώριμο ηλικιακά σε σχέση με το δολλάριο, ευρώ...

Στην περίπτωση που η Ε.Ε. έχει προβλέψει σωστά τις συνέπειες αυτής της κίνησης και έχει θωρακίσει την οικονομική της πολιτική θα αντιδράσει και θα δημιουργήσει πλέγμα προστασίας για την ευρωπαικη αγορά και την βιομηχανία. Αν όμως δεν υπολογιστούν σωστά οι παράμετροι της ενέργειας αυτής είναι ορατό το ενδεχόμενο κατάρρευσης τραπεζών, μεγάλων εταιριών ή και χώρων ολόκληρων...

Και τίθεται τώρα το εξής ερώτημα:

Η Ελλάδα του άναρχου οικονομικού συστήματος, της παραοικονομίας και των υψηλών, μέχρι πρότινως, ρυθμών ανάπτυξης έχει τη δυνατότητα να στηριχθεί σε ένα νόμισμα που θα οδηγήσει, υποθετικά, άλλες χώρες σε κατάρρευση; Η παλιά καλή δραχμή δεν θα αποτελούσε ένα ακόμη στεγανό στην αντιμετώπιση της κρίσης, αν και όταν αυτή δείξει τα δόντια της πραγματικά στη δική μας αγορά;

Με αν και με λόγια όλα γίνονται και ο καθένας μπορεί να ονειρεύεται ότι θέλει. Η παραπάνω έρωτηση είναι άποψη ενός ανθρώπου που η γνώμη του μετράει για μένα. Θέλω απλά να δώσω μια πρόχειρη απάντηση γιατί οι σπουδές μου και το γενικότερο, όποιο, υπόβαθρο που έχω δεν μου επιτρέπει να κάνω αναλύσεις. Όταν η Ελλάδα μπήκε στην ΟΝΕ το έκανε πρώτιστα για να εξασφαλίσει την οικονομική της ανάπτυξη και πρόοδο και, πράγματι, βάδιζε σε αυτόν το δρόμο για αρκετό καιρό. Δεν μπορώ να διανοήθω ποια θα ήταν η αντιμετώπιση των εταίρων στη χώρα μας αν οι κύριοι Καραμανλής και Αλογοσκούφης ζήτουσαν να γίνει απογραφή με την Ελλάδα να βρίσκεται ακόμα στην εποχή της δραχμής. Επίσης δεν θέλω να ξέρω τι θα γινόταν αν το 8μηνό που πέρασε αντί για ευρώ είχαμε πεντοχίλιαρα.

Η οικονομική κρίση καλώς η κακώς μας βρήκε υπό ενιαίο νόμισμα και γι' αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί συλλογίκα, και προς όφελος όλων των εταίρων, ανεξάρτητα από το χρέος και από τις άλλες υποχρεώσεις τους.

Αυτά όλα βέβαια αυτόν τον καιρό έρχονται σε δεύτερη μοίρα για την κυβέρνηση του Κώστα ο οποίος ήταν που ήταν κουρασμένος, έχει τώρα να ασχολείται και με τον Αριστοτέλη Παυλίδη, ή απλά Τέλη, ο οποίος μπορεί εύκολα να γίνει η αφορμή για αποχώρηση αλλά κανείς δεν θέλει να του το προτείνει..