Γιατί όλοι οι πολιτικοί όλων των κομματικών εκφάνσεων τρέμουν τόσο πολύ την αποχή; Να έχουν διαβάσει το Περί φωτίσεως του Σαραμάγκου λίγο δύσκολο το βλέπω. Ο προφητικός Πορτογάλος έστησε το μύθο του με αφορμή κάποιες δημοτικές εκλογές, κάπου, κάποτε και έβαλε έναν λαό να ψηφίζει κατά 70% λευκό προκαλώντας σοκ στην πολιτική ηγεσία του τόπου, η οποία φοβισμένη από το αποτέλεσμα, προκηρύσσει επανάληψη των εκλογών. Αυτή τη φορά η λευκή ψήφος αγγίζει το 83%. Η κυβέρνηση θορυβημένη , χαρακτηρίζει την στάση των πολιτών «καθαρή και απροκάλυπτη τρομοκρατία», αναστέλλει το Σύνταγμα και κηρύσσει στρατιωτικό νόμο. Εγκαταλείπει την πόλη μαζί με τις αρχές ασφαλείας, νομίζοντας ότι θα προκληθεί χάος. Η πόλη όμως θα λειτουργήσει: οι κάτοικοι θα αυτο-οργανωθούν και η κοινωνία θα επιβιώσει. Οι ιθύνοντες πανικόβλητοι, επιστρέφουν και με τους πάσης φύσεως μηχανισμούς θα επαναφέρουν τη «δημοκρατική ομαλότητα».
“Απέχω, άρα υπάρχω” της Μαρίας Χούκλη, protagon.gr
Η παραπάνω παράγραφος, περιγράφει το αυτονόητο. Ότι δηλαδή το δικαίωμα της ψήφου δεν προυποθέτει να ψηφίσεις κάποιο κόμμα. Σου δίνεται πάντα η δυνατότητα να επιλέξεις το λευκό ψηφοδέλτιο. Γιατί το λεύκο είναι άποψη…
Αντίθετα, το να απέχεις δεν αποτελεί πολιτική στάση. Αν θες να έχεις τη συνείδησή σου καθάρη δεν επιλέγεις να απέχεις. Η ψήφος έχει 2 πολύ σημαντικές ιδιότητες, αποτελεί υποχρέωση των πολιτών, αλλά αποτελεί και αναπόσπαστο δικαίωμά τους. Αποτελεί τη δύναμή τους. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αν κάποιος επιλέξει την αποχή, δεν απέχει της υποχρέωσης αλλά απέχει του δημοκρατικού του δικαιώματος, να δώσει το μήνυμα που επιθυμεί σε όποιον επιθυμεί.
Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι…
Στην Αθήνα του Νικήτα Κακλαμάνη η αποχή άγγιξε το 50%(μπορεί και παραπάνω). Ωστόσο κανείς δεν προβληματίστηκε από αυτό. Πιο πολύ τους προβλημάτισαν, όλους, οι επιλογές όσων τελικά ψήφισαν παρά η στάση όσων απείχαν. Τον ίδιο τον δήμαρχο τον προβληματίζει το χαμηλό του ποσοστό, τους πολίτες τους προβληματίζει η εγκληματικότητα κι αυτό το εκφράζουν δίνοντας έδρες στους χρυσαυγίτες, ενώ στο ΠΑΣΟΚ βλέπουν, ανέλπιστα σχεδόν, να τους βγαίνει η επιλογή Καμίνη. Βοηθάει σε αυτό και το άδειασμα του Ν. Κακλαμάνη από τη Ν.Δ. λόγω των καλών πολιτικών του σχέσεων με τη Ντόρα Μπακογιάννη. Δεν είναι τυχαίο ότι, παρασκηνιακά, πολλά μεγαλοστελέχη της δεξιάς παράταξης μιλούν υπέρ της υποψηφιότητας Καμίνη!
Και αναρωτιέται κανείς… Αυτά είναι τα πραγματικά ζητήματα των εκλογών; Από ότι φαίνεται ναι. Και φαίνεται έτσι γιατί κάποιοι έκαναν άποψη την αποχή και κρύβονται πίσω από αυτήν, αποκλείοντας ουσιαστικά τον εαυτό τους απο το δικαίωμα του εκλέγειν. Και έρχομαι τώρα στο απόσπασμα που παραθέτω στην αρχή… Διαπιστώνει κανείς από όσους απείχαν ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα των εκλογών στην Αθήνα αν αντί να απουσιάζουν, αποφάσιζαν να ρίξουν λευκό; Ποιος θα νοιαζόταν ύστερα για τον Νικήτα, για τον Καμίνη, για τους χρυσαυγίτες και τα εσωτερικά της δεξιάς;
Ανέκαθεν στη χώρα αυτή μας αρέσει να αντιδράμε σε όλα, ίσως αυτή η αγωνία μας να αντιδράσουμε να είναι και η αιτία που αντιδράμε με λάθος τρόπο. Ίσως πάλι η αποχή να μας φάνηκε πιο εύκολη λύση από το λευκό γιατί ήταν μια ζεστή Κυριακή, ευκαιρία για εκδρομή ή για τεμπελιά, χάριν της οποίας κάναμε την αποχή πρόφαση…
5 σχόλια:
Αυτό που θεωρώ ότι είναι το σημαντικό, δεν είναι να απέχουμε αλλά το γιατί απέχουμε.
Αυτό που λες και στο τέλος του κειμένου σου. Αν απέχουμε γιατί είχε καλό καιρό και βαριόμασταν, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Έχουμε το δικαιωμα της επιλογής και το αρνούμαστε. Άρα δε διακαιούμαστε να γκρινιάζουμε.
Από την άλλη, αν απέχουμε για συγκεκριμένο λόγο (π.χ. ιδεολογικά, ή δεν μας εκφράζει το πολιτικό σύστημα ως έχει) τότε το δέχομαι. Είναι πολιτική στάση.
όπως είδες εγώ πιστεύω ότι σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί πολιτική στάση... σε ευχαριστώ για το σχολιό σου σε κάθε περίπτωση, απλώς θεωρώ ότι την πολιτική μας στάση μπορουμε να την εκφρασουμε μέσα από τη λευκή ψήφο μας...
να σου πω την αλήθεια, δεν πολυσυμφωνώ με το λευκό. Προτιμώ το άκυρο ;)
Κατά τη δική μου ταπεινή άποψη η αποχή είτε δικαιολογημένη είτε αδικαιολόγητη είναι ανεπίτρεπτη. Αφήνεις δηλαδή τους άλλους (που μπορεί να είναι από κομματόσκυλα μέχρι φερέφωνα) να αποφασίζουν για σένα? Εσύ δεν θες να εκφέρεις την άποψή σου με την ψήφο σου? Θεωρώ ότι η αποχή είναι η απόδειξη της άγνοιας κ της αδιαφορίας του πολίτη. Άλλωστε ο όρος "πολίτης" εσωκλείει την ψήφο... Κ κάτι άλλο: Δεν δικαιούσαι να γκρινιάζεις και να κριτικάρεις αν δεν έχεις ψηφίσει τον οποιονδήποτε (δηλ δεν έχεις πει εσύ ο ιδιος τη γνώμη σου).Όμως έχω τις ενστάσεις μου κ για το λευκό. Ουσιαστικά το λευκό μεγαλώνει το ποσοστό του πρώτου των εκλογών εμμέσως. Κ αυτό γιατί καταμετρώνται ξεχωριστά από τα έγκυρα οπότε δε είναι μέρος του εκλογικού ποσοστού. Βεβαίως όμως το λευκό είναι σεβαστή επιλογή. Πάντως αν ήταν να αποφασίσω να μην ψηφίσω κανέναν υποψήφιο θα προτιμούσα το άκυρο. Γιατί έτσι δεν βοηθάω κανέναν υποψήφιο. Οπότε εν κατακλείδει η αποχή είναι πρόβλημα. Για ν απαντήσω κ στο ερώτημα του τίτλου του άρθρου σου.
Δημοσίευση σχολίου