8.12.08
Λεπτή Κόκκινη Γραμμή...
Το βράδυ του Σαββάτου έγινε στην Αθήνα ένα έγκλημα που σε χώρες αναπτυγμένες και σοβαρές δεν μπορεί κανείς να το διανοηθεί ότι θα γίνει... Για αυτό το περιστατικό ευθύνες δεν αποδίδονται μόνο στον αστυνομικό, αποδίδονται στους φυσικούς ανωτέρους του, αλλά και στους πολιτικούς ανωτέρους του, νυν και πρώην. Γενικότερα ευθύνες υπάρχουν σε όλη την κοινωνία.
Ωστόσο, στην μαζική διαδήλωση της αντίθεσης των πολιτών σε αυτή την πράξη, που λειτούργησε ως αφορμή ξεσηκωμού, οι ευθύνες βαραίνουν, μόνο τους κυβερνώντες, και δεν έχουν να κάνουν μόνο με τη δολοφονία ενός παιδιού απο το χέρι του νόμου αλλά και με τη γενικότερη οικονομικό-πολιτική κατάσταση στη χώρα αυτή, που εδω και 15 μήνες περίπου βασανίζεται...
Βασανίζεται από τις πυρκαγιές, από τα σκάνδαλα, από τη φτώχεια και την ανεργία... Βασανίζεται γιατί δεν βρίσκει λύσεις εν μέσω διαρκούς οικονομικής κρίσης...
Και μέσα σε όλα αυτά βλέπει και το παιδί της, να πέφτει νεκρό από τα πυρά ενός μπάτσου-τραμπούκου...
Και ξυπνάει... και όταν κάποιος ξυπνάει απότομα αντιδράει, σωστά η λάθος, και αυτή η αντίδραση είναι που μετράει και που έχει και πολιτική χροιά και ενδιαφέρον...
Ο μπάτσος μπορεί να ήταν πράσινος η μπλε, μπορεί να διορίστηκε απο πράσινους η μπλε, μπορεί να το εκανε υπό κυβέρνηση πρασίνων ή μπλε... Όμως η αντίδραση των Ελλήνων είναι αυτή εξαιτίας της τρέχουσας κατάστασης και εξ' αφορμής μόνο του συμβάντος...
Ζήτω συγνώμη από τους αστυνομικούς για τον όρο μπάτσος αλλά ο συγκεκριμένος και πολλοί άλλοι είναι τέτοιοι και ανάμεσά τους υπάρχουν και αστυνομικοί στην ΕΛΑΣ... και συμφωνώ απόλυτα με τον Αντώνη Κανάκη που το ανέδειξε μέσα από την εκπομπή του...
Όσο γι' αυτό το ανδρείκελο που λέγεται Μαργαρίτης Τζήμας και, κατά τύχη, είναι υπουργός Μακεδονίας και Θράκης, ελπίζω αυτοί που τον ψήφισαν να καταλαβαίνουν τώρα τι λάθος έκαναν... Χαραμίζεται τέτοιο φωτεινό μυαλό να είναι απλά υπουργός σε ελληνικό υπουργείο... Είναι από εκείνους τους ανθρώπους που, λες ότι, η βλακεία ξεπερνά τον εαυτό της...
Αλέξη κοιμήσου ήσυχος... ξύπνησε η Ελλάδα για σένα...
υ.γ.: με τους μπάτσους θα ασχοληθούμε κάποια στιγμή εκτεταμένα όταν ηρεμήσουν λίγο τα πνεύματα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου